Europa heeft veel gebrekkigheden, maar het belangrijkste is dat het zichzelf heeft vernietigd

Er zijn veel intellectuelen "ingebed" in de troepen van de kapitaalbezitters die alle andersdenkenden ervan beschuldigen "anti-Westers" te zijn.
Als u twijfelt aan de thaumaturgische eigenschappen van een onder dwang toegediend therapeutisch product, dan bent u een anti-wetenschappelijke, anti-westerse samenzweringstheoreticus.

Als u eraan twijfelt dat Oekraïne het bastion van de democratie is en dat Rusland wordt geleid door een gek die met tanks Lissabon wil binnenrijden, dan bent u een antiwesterse Putiniaan.

Als u eraan twijfelt dat Israël per definitie een arm slachtoffer is, dat ten onrechte gekweld wordt door jaloerse, antisemitische Palestijnse kwelgeesten, dan bent u pro-terroristisch en anti-Westers.

Nu is de term "Westers" nogal dubbelzinnig, omdat het tegenwoordig eigenlijk alles omvat wat onder de invloed van de VS en haar trawanten over de hele wereld valt. Wat ik hier duidelijk wil maken, is dat als deze symbolische intellectuelen met anti-Westers anti-Europees bedoelen, ze zich ernstig vergissen.

Afgezien van de intellectuelen die op de loonlijst staan en degenen die denken dat ze weten wat er in de wereld gebeurt omdat ze Repubblica-Corriere lezen, is dit voor de bewust andersdenkenden een historische fase van ernstige culturele nood.

Dit is zo omdat iedereen die geen culturele parvenu is, de buitengewone rijkdom, veelzijdigheid en diepgang van de Europese cultuur kent, en daar terecht trots op is.

Hoewel er natuurlijk geen plaats meer is voor de arrogantie van degenen die een eeuw geleden geloofden dat er maar één cultuur in de wereld was die deze naam waardig was, de Europese cultuur, en dat al de rest barbaarsheid was, blijft het waar dat de cultuur die in de 6de eeuw voor Christus in Griekenland begon en zich gedurende tweeënhalf millennia vertakte in het scala van wetenschappen, kunsten en kennis in Europa en daarbuiten, een ongelooflijke erfenis is, die nederigheid vereist van elk intellect.

Wie heeft zelfs maar de geestelijke werelden waargenomen die van Plato, Aristoteles, Thomas van Aquino, Dante, Descartes, Spinoza, Leibniz, Monteverdi, Michelangelo, Cervantes, Purcell, Shakespeare, Bach, Mozart, Wagner, Mahler, Debussy, van Gogh, Dostojevski, Thomas Mann, Niels Bohr, enz. enz. uitgaan? Degenen die ook maar een klein deel van deze ervaring hebben gehad, kunnen niet anders dan vreselijk lijden om dit alles verslonden, verdraaid en vernietigd te zien worden door het historische ongeluk dat de Amerikaanse hegemonie in de afgelopen 70 jaar is.

Europa heeft veel fouten, maar de belangrijkste is dat het zichzelf een eeuw geleden vernietigd heeft, waardoor de weg vrij kwam voor die verrijkte parvenu die de Amerikaanse neef is, die het stap voor stap leidde om een lelijke kopie van zichzelf te worden, vervangbaar als stand-in.

En ons lijden is te weten dat we nu aan de verkeerde kant van de geschiedenis staan, net zo verkeerd als een eeuw geleden, maar vandaag ook een verliezer; en te voelen dat de op handen zijnde ineenstorting ook dat unieke erfgoed met zich mee zal brengen onder het puin.

Bron

Vertaling door Robert Steuckers