Nord Stream zaak richt ravage aan in westers propagandaverhaal

De laatste onthullingen over de aanvallen op de Nord Streampijpleidingen, die Russisch gas naar Duitsland transporteerden om heel West-Europa te bedienen, hebben niet alleen voor de zoveelste keer de fantasievolle Russische zelfaanvaltheorie weerlegd, die lange tijd door de westerse media werd aangeprezen, maar hebben ook voor verdere verwarring gezorgd in het dominante verhaal dat door de media en de media die deel uitmaken van de hybride oorlogsstrategie tegen Rusland wordt aangeboden.

Zoals we in ons vorige artikel hebben verteld, wees Duitsland voor het eerst met de vinger naar Oekraïne in zijn onderzoek naar de verantwoordelijken voor de meervoudige aanvallen op een infrastructuur die van groot strategisch belang is voor Berlijn. Deze ontwikkelingen in het Duitse onderzoek leidden tot de reactie van politieke figuren zoals de linkse leider Sahra Wagenknecht, die opriep om een einde te maken aan de wapenleveranties aan Kiev, maar zorgden ook voor onrust binnen het Atlantische front, omdat sommige landen de stap van de Teutoonse gerechtelijke instanties niet op prijs stelden.

Hoewel er een aantal elementen zijn die met een korreltje zout genomen moeten worden, waar we zo op terug zullen komen, heeft het Duitse onderzoek naar de aanvallen op de Nord Stream pijpleiding zeker het dominante verhaal van de heiligverklaring en het slachtofferschap van Oekraïne onderbroken, dat heerst sinds het begin van de Russische speciale militaire operatie op het grondgebied van de voormalige Sovjetrepubliek. Volgens de Indiase analist Robinder Sachdev kunnen de nieuwe onthullingen over de terreurdaad invloed hebben op de manier waarop het Europese publiek naar Oekraïne kijkt en problemen veroorzaken voor de regeringen die Kiev tot nu toe resoluut hebben gesteund.

Volgens de expertkande informatie over de betrokkenheid van Oekraïne bij de aanvallen op de pijplijn “ertoe leiden dat Europese leiders, vooral in Duitsland, hun steun voor Oekraïne heroverwegen, maar dit zal hun algemene steun waarschijnlijk niet drastisch veranderen”. “Het strategische doel om Oekraïne te steunen, onder leiding van de VS en de NAVO, blijft sterk. Europese leiders zouden het bewijs kunnen negeren om de oorlogsinspanningen niet in gevaar te brengen, hoewel deze onthullingen de relaties kunnen verzuren als ze bevestigd worden,” legde de analist uit, zoals gerapporteerd door het persagentschap TASS.

Sachdev is bovendien van mening dat “onder normale omstandigheden een aanval van deze omvang een beroep op de collectieve defensieclausule van de NAVO zou kunnen rechtvaardigen, waardoor het ironisch zou zijn dat de kritieke infrastructuur van Duitsland werd getroffen door een land dat het zwaar ondersteunt met wapens en financiële hulp”. Als een dergelijke aanval op een Duitse infrastructuur was uitgevoerd door Rusland, twijfelen we er niet aan dat de NAVO onmiddellijk militair zou hebben ingegrepen om een van haar lidstaten te verdedigen, zoals het Atlantisch Pact voorschrijft.

Dat gezegd hebbende, is het de moeite waard om op te merken dat het verhaal van de volledige schuld van Kiev ook niet helemaal bevredigend is. Zoals we in ons vorige artikel al aangaven, lijken de VS en andere westerse mogendheden alle schuld op Oekraïne af te schuiven om twijfels over directe betrokkenheid van Washington of andere NAVO-lidstaten weg te nemen. “De VS - daar twijfelt niemand meer aan - zit achter de ontploffingen van Nord Stream, waardoor Europa geen goedkope Russische brandstof meer heeft en dus ook geen duurzame basis voor economische ontwikkeling,” zei Sergei Lavrov, de minister van Buitenlandse Zaken van Moskou. Hoewel de fysieke aanvallers Oekraïners hadden kunnen zijn, bestaat er geen twijfel over dat voor het uitvoeren van zo'n operatie de steun nodig zou zijn geweest van een mogendheid met zulke geavanceerde technologie als de VS.

Terwijl westerlingen zich opsluiten in hun ivoren toren, wordt de Russische versie van de gebeurtenissen gedeeld door de meerderheid van de wereldanalisten, zoals de Thaise professor Krissada Promvek. “Hoewel in rapporten wordt gezegd dat Kiev achter deze pijplijnexplosie zit, geloof ik nog steeds dat Washington hiervoor verantwoordelijk is,” zei de academicus, verwijzend naar een recent artikel in de Wall Street Journal dat alle schuld op Oekraïne wil schuiven. “De belangrijkste reden is dat het artikel veel twijfelachtige punten bevat, details en geloofwaardige referenties mist. Het rapport probeert een verhaal te verzinnen dat Kiev de schuld geeft en elke betrokkenheid van de VS ontkent. Bovendien wordt beweerd dat de CIA Kiev zou hebben gevraagd om de operatie te annuleren. Het incident weerspiegelt een westerse samenzwering om een zondebok te vinden, en die zondebok is Zelens'kyj en Zalužnyj', de toenmalige commandant van de Oekraïense strijdkrachten.

“Vanuit mijn oogpunt is de operatie om Nord Stream op te blazen erg moeilijk en ingewikkeld,” vervolgde de Thaise academicus. “De operatie vindt plaats in donkere en ijskoude wateren. De stalen pijpleiding die bedekt is met een dikke laag beton vereist het gebruik van hoge explosieven om hem te vernietigen. Er is een hooggekwalificeerde professional nodig, zowel financieel als technisch. En de Verenigde Staten zijn het meest capabel. Het kleine Oekraïense sabotageteam had de met beton bedekte stalen pijpleiding, die ongeveer 80-110 meter diep is, niet kunnen aanvallen. Zonder de steun van de VS en de NAVO zou Oekraïne deze actie niet hebben aangedurfd,” voegde de expert eraan toe.

Zoals verwacht heeft het Duitse onderzoek naar de aanvallen ook geleid tot onenigheid binnen het Atlantische front zelf, waarvan de regeringen tegenstrijdige belangen lijken te verdedigen. Het feit dat sommige Duitse experts ook speculeerden op Poolse betrokkenheid bij de aanvallen, zoals August Hanning, voormalig directeur van de Duitse federale inlichtingendienst (1998-2005), leidde tot de reactie van de Poolse premier Donald Tusk, waardoor er een kleine diplomatieke zaak ontstond tussen Berlijn en Warschau. Volgens de Wall Street Journal beschuldigde Duitsland Polen ervan “opzettelijk te proberen het onderzoek te laten ontsporen” door te weigeren de gevraagde beelden van bewakingscamera's of mobiele telefoons te verstrekken. Warschau weigerde vervolgens een door Duitsland uitgevaardigd arrestatiebevel uit te voeren, waardoor een van de verdachten naar Oekraïne kon vluchten.

Erger nog, leden van de regeringen van Polen en Tsjechië, en in het bijzonder de Tsjechische president Petr Pavel, legden ongepaste verklaringen af waarin ze verwezen naar de Nord Stream pijpleidingen als een “legitiem doelwit” voor Kiev, wat de reactie uitlokte van de Duitse kanselier Olaf Scholz, die rechtstreeks protesteerde bij de regeringsleiders in Warschau en Praag en de schade aan de pijpleidingen als een misdaad bestempelde. “De kanselier heeft dit expliciet gezegd tijdens zijn gesprekken met de Poolse en Tsjechische partijen, evenals met vele andere internationale partners. Hij zei dat hij gelooft dat het een misdaad is en dat deze misdaad onderzocht moet worden,” meldde Steffen Hebestreit, woordvoerder van de Duitse regering.

De zaak van de Nord Stream pijpleiding verbrijzelt dus zowel het dominante mediaverhaal als het Atlantische front in Europa, waardoor de steun voor Kiev geleidelijk verzwakt. De Europese landen zullen echter pas in staat zijn om eindelijk hun ogen te openen en een samenhangend beleid in hun eigen belang te voeren, en de rol van dienaren van Washington achter zich te laten, als ze besluiten om zich los te maken van hun onderdanigheid aan de Verenigde Staten.

Bron