Toespraak van Lucien Cerise op de Wereldconferentie over Multipolariteit

Om te beginnen wil ik de reden van mijn aanwezigheid op deze conferentie verduidelijken: ik heb in 2012 deelgenomen aan de vertaling in het Frans van het boek van Aleksandr Dugin, "De vierde politieke theorie". Ik ben een beginner in het Russisch, dus ik heb de eerste vertaling niet gedaan, maar ik heb de vertaalfouten gecorrigeerd door de Franse vertaling te vergelijken met de oorspronkelijke tekst. Ik heb ook de samenvatting van het boek geschreven, die u achterin het boek kunt vinden (achterflap), en die ik ter afsluiting van mijn toespraak zal voorlezen.

Mijn onderzoeksgebied is social engineering. Multipolariteit is synoniem met gedecentraliseerd bestuur. Elk volk is verantwoordelijk voor zijn grondgebied omdat het daar het best voor kan zorgen. Ik ben beter geplaatst dan mijn buurman om voor mijn huis en tuin te zorgen. Multipolariteit betekent bestuur door orde en sociale negentropie. Globalisten daarentegen proberen te regeren door chaos en social engineering, een wetenschappelijke benadering van sociale fenomenen vanuit een "change management" perspectief afgeleid van de toepassingen van cybernetica en psychologie in management, marketing en systeembeveiliging. Het is de algemene methode om een sociaal wezen te hacken en te transformeren, zodat het gedrag van dit sociale wezen (bedrijf, organisatie, bevolking) heimelijk, gepland en duurzaam kan worden gewijzigd, meestal met het doel het te vernietigen. De twee belangrijkste concepten van social engineering zijn phishing, een soort "dodelijke verleiding" gebaseerd op misbruik van vertrouwen en identiteitsdiefstal, en triangulated conflict, of "proxy warfare". Deze methode is wijdverbreid in het collectieve Westen, waardoor Vladimir Poetin zei dat het om het rijk van de leugen ging. Deze begrippen vinden inderdaad geopolitieke toepassingen in de transitologie, de methode van de globalisten om putsches, gekleurde revoluties, psychologische operaties, false-flag terrorisme, hybride oorlogen en regimeveranderingen uit te lokken, waarvan de dramatische gevolgen zichtbaar zijn in Oekraïne en Syrië.

De vraag is daarom dringend: wat te doen aan dit mondiale en unipolaire bestuur door chaos? Ik heb mijn opvattingen samengevat in de achterflap die ik heb geschreven voor het boek van Aleksandr Dugin, The Fourth Political Theory - Russia and the Political Ideas of the 21st Century:

"Wanneer Rechts en Links in de politiek niets meer betekenen, wanneer liberalen en libertariërs het eens zijn over de essentie, wanneer de drie grote politieke theorieën van de twintigste eeuw, communisme, fascisme en kapitalisme, hebben bewezen niet in staat te zijn om te regeren, wat blijft er dan nog over? We moeten nog een Vierde Politieke Theorie uitvinden, zegt Alexander Dugin, een van de meest beluisterde denkers in het Rusland van vandaag. Zijn denken, dat verder gaat dan kunstmatige ideologische scheidslijnen en door de media geconditioneerde reflexen, beveelt aan te putten uit traditionele spiritualiteiten om de toekomst resoluut te veroveren. Zo wordt de oorlog verklaard aan het westerse postmodernisme, die morbide mengeling van spektakel- en consumptiemaatschappij die voortkomt uit het Angelsaksische imperium en zijn projecten van definitieve wereldheerschappij. Dugin laat zien dat de opbouw van een multipolaire wereld op basis van authentieke levenswaarden alleen mogelijk is door koste wat het kost een buitenstaander te blijven van het Atlantische en globalistische Westen. Hoe kan dat? Door de geopolitieke soevereiniteit van de machten van het Euraziatische continent, Rusland, China, Iran, India, en het Afrikaanse continent, die garant staan voor de vrijheid van andere volkeren op deze planeet, onvoorwaardelijk te handhaven. Dit boek, een waar handboek voor culturele guerrilla, toont eens te meer aan dat ideeën alleen in laatste instantie met wapens kunnen worden verdedigd.

Vertaling door Robert Steuckers