Interview met Leonid Savin door Alexander Markovics

1) De wereld waarin we leven verandert snel. Vlak na de wereldwijde uitbraak van het coronavirus in 2020 kondigde het World Economic Forum zijn nieuwe plan aan, de zogenaamde "Grote Reset", om de globalisering nieuw leven in te blazen en de wereldeconomie en alle samenlevingen over de hele wereld te transformeren. Eén van de bedenkers, Klaus Schwab, kondigt de Vierde Industriële Revolutie aan en belooft exponentiële groei zoals we nog nooit hebben gezien. Wat vindt u van de beloften van Schwab en het WEF? Zijn ze gebaseerd op feiten of is het eerder een mythe die dient om ons een nieuwe start van de globalisering te verkopen? Hoe beoordeelt u, als vertegenwoordiger van de Euraziatische Beweging, de ideeën van de Grote Reset in termen van unipolariteit en multipolariteit? Denkt u dat de Great Reset een toekomst heeft buiten het Westen, vooral sinds de breuk tussen het Westen en Rusland in de nasleep van de NAVO-agressie tegen Rusland en het begin van de Russische militaire operatie?

Kortom, Klaus Schwab heeft het mis. Maar laat me uitleggen waarom. Historicus Ian Moll gaat veel verder en vraagt zich af of de huidige innovaties in digitale technologieën wel de Vierde Industriële Revolutie (kortweg 4IR) als zodanig vertegenwoordigen. Hij merkt op dat een hegemoniale interpretatie van de 4IR een snelle technologische ontwikkeling is als een gedurfde nieuwe technologische revolutie. Er is echter geen bewijs voor een dergelijke revolutie in de totaliteit van sociale, politieke, culturele en economische instellingen, zowel op lokaal als op mondiaal niveau.... Daarom moeten we onze aandacht richten op hoe deze ideologische structuur functioneert om de sociale en economische belangen van de elites in de wereld te bevorderen. Moll stelt dat het raamwerk van de "Vierde Industriële Revolutie" dient om het neoliberalisme van de post-Washington consensusperiode overeind te houden en dus voldoet aan de opdracht om het geleidelijke verval van de geglobaliseerde wereldorde te maskeren met het verhaal van een "Brave New World". Schwab heeft eenvoudigweg een ideologische coup gepleegd door een reeks metaforen te gebruiken om over een ingebeelde revolutie te vertellen.

Een studie van de technologieën die vaak worden aangeprezen als de sleutel tot de convergerende innovaties van de 4IR (kunstmatige intelligentie, machinaal leren, robotica en het internet der dingen) bewijst dat ze de claim van een moderne technologische revolutie niet waarmaken.

Moll concludeert dat Schwabs' 4IR niet meer is dan een moderne mythe. De sociale context van deze wereld is nog steeds dezelfde als in de 3IR en er worden weinig veranderingen verwacht. Er is op dit moment geen uitzicht op een nieuwe Industriële Revolutie na de Derde. Schwabs Brave New World bestaat gewoonweg niet. 

Revoluties worden immers niet alleen gekenmerkt door technologische verandering. Ze worden veeleer uitgelokt door transformaties in het arbeidsproces, fundamentele veranderingen in de houding op de werkplek, verschuivingen in de sociale verhoudingen en wereldwijde sociaaleconomische herstructureringen.

Schwab verwerpt ook de kritiek van veel Westerse experts op het gebied van IT.  Hij gebruikt slechts een mythe die bij zijn politieke agenda past en die erg handig is voor het kartel van neoliberale globalisten.

Ja, de Grote Reset gaat over multipolariteit en het is belangrijk om op te merken dat dit concept op een zeer intense manier wordt gepromoot tijdens het multipolaire moment. Het is een poging om unipolariteit aan de hele wereld op te leggen onder een nieuw voorwendsel. En ik zie dat velen, vooral in de zogenaamde ontwikkelingslanden, dit heel goed begrijpen.

Voor hen is de Great Reset een nieuwe vorm van kolonialisme met futuristische beeldspraak en postmoderne technologieën, maar uiteindelijk zijn het dezelfde instrumenten van Westerse hegemonie en dominantie.

2) In uw boek Coaching & Conflicts uit 2019 analyseert u het concept van coachende oorlog/hybride oorlogvoering, te beginnen met de theorie van netwerkoorlogvoering en over conflicten van Syrië tot Oekraïne. Kunt u het concept van coachende oorlog uitleggen, hoe het Westen het gebruikt tegen onafhankelijke staten en in het bijzonder hoe de NAVO het op dit moment gebruikt om Oekraïne te transformeren?

In dit boek heb ik enkele gevallen besproken, maar de afgelopen jaren zijn er enkele nieuwe gevallen bijgekomen die grondig geanalyseerd moeten worden. In 2022 heb ik net mijn nieuwe boek "Hybrid War and Grey Zone" gepubliceerd (dat al in het Italiaans vertaald is), waarin ik beschrijf waarom het Westen en vooral de VS deze militaire concepten in hun buitenlands beleid hebben geïntegreerd. De VS en de NAVO beweren dat Rusland hybride oorlogsvoering gebruikt tegen andere landen, waaronder haar partners. Voorstanders van deze doctrine zeggen dat de Russische taal, Russische handelsbetrekkingen, de Russisch-orthodoxe kerk en nog veel meer elementen zijn van een hybride oorlog van het Kremlin tegen democratieën. Dit is een heel dom idee, vooral als u de handboeken van het Pentagon kent en gelezen hebt, waar zwart op wit staat dat het Amerikaanse leger oorlog voert tegen zijn vijanden, neutralen en bondgenoten in tijden van oorlog, maar ook in tijden van crisis en daarna. Ze voeren dus voortdurend oorlog tegen alles en iedereen. Helaas is hybride oorlogvoering niet zomaar een meme en ontwikkelt het Westen technologieën zoals cognitieve oorlogvoering of het verspreiden van Russofobe (en ook Iranofobe en Sinofobe) verhalen waar het maar kan. 
De grijze zone is een vergelijkbaar voorbeeld. Het wordt vaak gebruikt om de activiteiten van China of de militaire operatie in Oekraïne te beschrijven.

Wat de NAVO in Oekraïne betreft, levert het Westen niet alleen propaganda, maar levert het ook inlichtingen en gebruikt het commando- en controlesystemen tegen Rusland. Maar er is ook een metafysisch niveau in dit conflict, zoals de instrumenten van de cancelcultuur (tegen de traditionele Russische cultuur daar) en de agressie tegen de Russisch-orthodoxe kerk, die officieel verboden is in Oekraïne (waar zijn de mensenrechtenorganisaties die zich zorgen maken over de vrijheid van meningsuiting of geloof? Waarom zwijgen ze allemaal over de situatie in Oekraïne sinds 2014?).

3) Sinds het rapport van de Club van Rome, getiteld "De grenzen aan de groei", roepen denktanks en globalistische organisaties uit het Westen op tot de oprichting van een groene economie en de vermindering van de CO2-uitstoot, niet alleen gericht op het Westen maar ook op het Zuiden. Sommige activistische groepen zoals Extinction Rebellion roepen zelfs op tot het einde van de menselijke voortplanting om de klimaatverandering te stoppen. Wat vindt u van deze neomalthusiaanse politiek? Kunnen we het beschouwen als een nieuw onderdeel van de hybride oorlogsvoering van het Westen, niet alleen tegen haar eigen volkeren, maar ook tegen andere beschavingen, vooral diegene die zich verzetten tegen haar aanspraak op hegemonie?

De beste voorbeelden van neomalthusiaanse politiek zijn de kunstmatige wortels van het coronavirus en de krankzinnige ideeën van globalisten zoals Bill Gates met zijn betrokkenheid bij grote farmaceutische bedrijven bij het manipuleren van gegevens, en Klaus Schwab en zijn perverse zakenclub. Maar ook de klimaatveranderingsagenda is niets anders dan een geval van duistere politiek, omdat er in naam van de agenda veel sterke verhalen en desinformatie onder de bevolking worden verspreid onder een politieke dekmantel.
Interessant is dat de ontwikkeling en implementatie van groene technologieën afhankelijk zijn van materialen zoals zeldzame metalen, lihtium, enz. Om deze te winnen is mijnbouw nodig, wat de vernietiging van natuurlijke landschappen betekent. Verdere verwerking leidt weer tot vervuiling van het milieu. Tot slot zijn bijna alle zeldzame materialen bestemd voor de rijke westerse staten. Dit is dus niets anders dan de terugkeer van het roofkapitalisme van de afgelopen eeuwen.

Een ander aspect van de Groene Economie is de opkomst van pseudo-ideologieën die tegen de mensheid zelf gericht zijn. De promotie van veganistisch voedsel, of voedsel gemaakt van wormen en insecten, pro-abortus of liever anti-leven bewegingen, al deze fanatici vertegenwoordigen Satanisme met een milieuvriendelijk gezicht. Maar de betekenis erachter is hetzelfde: ze zijn allemaal gericht tegen de mensheid in het algemeen en tegen hun eigen mensen in de specifieke situatie.

4) In hun onlangs verschenen boek Ordo Pluriversalis stellen ze een multipolaire orde voor in plaats van de huidige unipolaire chaos die door het Westen wordt gedomineerd, en een intellectueel pluriversum in plaats van het huidige liberalistische universum.  Ze hebben het ook over de noodzaak om een tegen-hegemonie te vestigen en over het belang van het Heideggeriaanse concept van Dasein in combinatie met de Vierde Politieke Theorie van Alexander Dugin. Wat is het belang van Europese denkers als Antonio Gramsci, Martin Heidegger en Carl Schmitt voor de theorie van multipolariteit en welke niet-westerse denkers zijn volgens u belangrijk voor een pluriversalistische manier van denken?

Wat Europa betreft, heb ik me gericht op de ideeën van Heinrich Triepel (minder bekend dan Gramsci, maar ook interessant op het gebied van hegemonieonderzoek) A.F.K. Organski, John N. Gray, Giorgio Agamben en Leopold Kohr. Naast de genoemde auteurs noem ik mensen en dus hun ideeën zoals Amitav Acharya, Hamid Dabashi, Taha Abdurrahman, Yaqing Qin, Ernesto Cardenal, Walter Mignolo, Dipesh Chakrabarty en vele anderen. In de bronnen kunnen zij denkers vinden van Aristoteles en Thucydides tot Richard Haas en Christopher Layne. Want als je te maken hebt met de critici van het (neo-)liberalisme, moeten zij alle auteurs van deze politieke school goed kennen! Maar voor echte multipolariteit op wereldschaal kunnen we niet om intellectuelen uit andere delen van de wereld heen - Japan, China, India, Iran, de regio's van Afrika en Latijns-Amerika, en natuurlijk Rusland-Eurazië. Ik heb me vooral gespecialiseerd in het belang van de ideeën van niet-westerse theorieën. Er is al een Chinese theorie van Internationale Betrekkingen, en het Eurasisme is een andere basis voor de ontwikkeling van een authentiek Russische theorie van Internationale Betrekkingen. Laten we ook de Iraniërs, Afrikanen, Arabieren en volkeren van Latijns-Amerika, Indonesië, enz. aan het woord laten! Er zijn enkele specifieke punten die elke unieke cultuur/etniciteit weerspiegelen, maar ook interessante ideeën die wereldwijd bruikbaar zijn en de belangen en waarden van verschillende volkeren en staten kunnen dienen.

5) Veel analisten zien 2022 als een keerpunt in de geopolitiek, met het begin van de Russische militaire operatie in Oekraïne hebben veel landen geweigerd om de Westerse sancties tegen Rusland te steunen. Sommige landen zoals Iran, China, India en Pakistan hebben zelfs hun economische en/of militaire banden met Rusland aangehaald. Bent u het eens met de stelling dat we momenteel getuige zijn van het eerste multipolaire conflict in Oekraïne? Is de multipolaire wereld al een feit of beleven we alleen het moment van transformatie van een unipolair moment/chaos naar een multipolaire orde?

Het unipolaire moment is voorbij, dat is waar. Maar multipolariteit bevindt zich pas in de eerste fase van haar opbouw. Dit is dus een multipolair moment. De vraag voor ons is nu dus hoe we dit moment kunnen omvormen tot een echte, kwalitatieve multipolariteit. Vanuit het oogpunt van het Westen is dit niet wenselijk, omdat de westerse elites dan hun greep op de hegemonie zouden verliezen. Juist daarom zien Westerse geleerden de opkomst van multipolariteit als het begin van een riskanter en conflictueuzer tijdperk. Voor hen is het niet meer dan logisch om de status-quo te willen behouden. Maar zelfs de Westerse elites weten dat multipolariteit onvermijdelijk is. Ze hoeven alleen maar naar het recente nieuws te kijken om te ontdekken dat Rusland, Iran, China en enkele andere landen het gebruik van het zogenaamde internationale banksysteem SWIFT vermijden en in plaats daarvan hun eigen bankmechanismen opzetten. India heeft de Verenigde Arabische Emiraten in UAE dirham betaald om Russische olie te kopen - dit is een teken van de-dollarisering en ingrijpende veranderingen die de wereldeconomie zullen beïnvloeden. Bovendien is Azië nu de motor van de wereldeconomie, noch Europa, noch de trans-Atlantische regio (EU plus VS en Canada) kan daar een kaarsje bij vasthouden. Rationele actoren zullen deze trends volgen, want het gaat om vrede en welvaart. Tot slot was Brexit ook een teken van het verval van het EU-systeem, aangezien het VK op zoek is gegaan naar een flexibelere optie om zich in de wereld te laten gelden.

Op dit moment zijn de westerse elites - niet de volkeren van het Westen - verenigd tegen Rusland in de strijd om Oekraïne en gebruiken ze deze situatie om hun eigen fragiele eenheid te versterken. Maar de realiteit zal hen vroeg of laat dwingen om voor hun eigen nationale belangen te vechten, net als tijdens de Covid pandemie - iedereen zal proberen te overleven.

Vertaling door Robert Steuckers