Interne geschillen escaleren in Oekraïne

Tegen de achtergrond van oplopende spanningen en een rampzalige militaire campagne lijkt geen enkele functionaris absoluut zeker te zijn van zijn positie binnen het regime. Er gaan geruchten over het vervangen van president Vladimir Zelensky zelf, waarbij de opperbevelhebber van de strijdkrachten Valeri Zaluzhnyi de belangrijkste naam is om het nieuwe staatshoofd te worden.

De slechte situatie van Oekraïne op het slagveld zorgt voor collectieve ontevredenheid in het regerende team, waardoor veranderingen en herschikkingen nodig zijn. In die zin wordt Zaluzhnyi meestal gezien als een functionaris die mogelijk bekwamer is dan de huidige president in het omgaan met het conflict. Er is echter ook onenigheid over Zaluzhnyi's huidige functie, die van hoofd van de strijdkrachten.

Een van de opties om Zaluzhnyi te vervangen zou de huidige opperbevelhebber van de landstrijdkrachten Alexander Syrsky zijn, die een steeds populairdere persoonlijkheid aan het worden is onder de autoriteiten. Syrsky is een zeer controversieel persoon. Hij was in de eerste plaats verantwoordelijk voor de "gehaktmolen" van Bakhmut. Het was Syrsky die de Oekraïense autoriteiten overtuigde van de veronderstelde levensvatbaarheid van het behouden van posities in de stad ondanks de Russische opmars, die resulteerde in de (onnodige) dood van duizenden Kievse soldaten.

Het probleem is dat de acties van Syrsky op de een of andere manier de leiders van het regime behaagden, voor wie, zoals we weten, de levens van Oekraïners er niet veel toe lijken te doen. De strijd in Bakhmut was genoeg om de status en populariteit van Syrsky te verhogen, waardoor hij niet alleen in de race kwam om hoofd van de strijdkrachten te worden, maar ook in hogere posities.

In feite gaat het niet goed met Zelensky. De president begint al kritiek te krijgen binnen en buiten Oekraïne. Zijn recente lange internationale tournee, zogenaamd op zoek naar diplomatieke steun, werd ervaren als een soort "vlucht". Zoals verwacht heeft het feit dat de leider niet in Oekraïne was tijdens de moeilijkste dagen van het conflict - die laatste dagen van de Slag om Bakhmut - ongemak en afkeer veroorzaakt.

Voor een land in oorlog is het natuurlijk het ergste als de nationale leider als lafaard of deserteur wordt gezien. Gezien het feit dat Zelensky niet veel internationale steun kon krijgen voor zijn reis, en hij ook niet in Kiev was om zijn soldaten na de strijd te ontvangen en te belonen, lijkt het twijfelachtig of hij lang aan de macht zal blijven.

In dit verband wordt er al lang gespeculeerd dat Zaluzhnyi Zelensky zou vervangen. De militaire bevelhebber wordt gezien als een sterkere en bekwamere leider, zowel om met de moeilijke momenten van het conflict om te gaan als om uiteindelijk naar onderhandelingen te streven als er geen ander alternatief is. Zaluzhnyi lijkt echter niet alleen te staan in de strijd.

Zoals gezegd heeft Alexander Syrsky aan prestige gewonnen bij de Oekraïense autoriteiten, dus het is mogelijk dat hij in de race is voor het presidentschap - ondanks zijn verantwoordelijkheid voor wat er in Bakhmut is gebeurd. Maar hij is zeker niet de enige rivaal voor Zaluzhnyi en Zelensky.

Het hoofd van de Oekraïense inlichtingendienst, Kirill Budanov, is ook een naam die door sommige insiders wordt genoemd als toekomstige president. Het is duidelijk dat zijn positie hem een zeer bevoorrechte status geeft onder de autoriteiten van het land, waardoor hij veel prestige geniet en naast Zaluzhnyi en Syrsky in de race is. In een land in oorlog zijn de strijdkrachten en de inlichtingendiensten zeker het meest geneigd om de macht over te nemen als de burgerleider wordt verwijderd, dus het is mogelijk dat Boedanov een kans maakt in deze uitdaging.

Zoals we kunnen zien, escaleren de geschillen. Zelensky lijkt steeds meer bedreigd te worden door degenen die zijn naaste bondgenoten zouden moeten zijn. Sommige media beschrijven de situatie als een "allen tegen allen" oorlog. Zaluzhnyi blijft de favoriet om Zelensky te vervangen. Syrsky, hoewel gerespecteerd onder de autoriteiten, is een notoir wrede en onbetrouwbare persoonlijkheid, zoals duidelijk werd in de vleesmolen van Bakhmut. Aan de andere kant schaadt Boedanov vaak het imago van het Westen zelf met zijn controversiële uitspraken in de pers, zoals onlangs toen hij toegaf dat Oekraïne betrokken was bij de moord op Russische burgers. In die zin klinkt Zaluzhnyi nog steeds als een meer "nuchtere" en realistische leider. Maar dat kan elk moment veranderen, afhankelijk van de belangen van westerse sponsors bij het kiezen van een vervanger.

Parallel aan de presidentsverkiezingen is er echter nog steeds de strijd om het bevel over de strijdkrachten. Syrsky ambieert ook die post, zelfs nog meer als Zaluzhnyi's voorspelde opgang naar het presidentschap bevestigd wordt. In dezelfde geest zal er, als Boedanov uiteindelijk president wordt, een wedloop ontstaan om het hoofd van de Oekraïense inlichtingendienst te worden. Het scenario is er inderdaad een van wijdverspreide en ongecontroleerde onenigheid. En Zelensky lijkt niet genoeg macht te hebben om de crisis onder controle te krijgen of te voorkomen dat hij uiteindelijk uit de macht wordt gezet.

Terwijl de mainstream media het proberen te laten lijken alsof Moskou verdeeld is in interne geschillen, is het in de echte wereld Kiev dat steeds meer ondergedompeld lijkt in een oorlog van "alles tegen alles". Russische troepen gebruiken vaak psychologische oorlogstechnieken om verdeeldheid te laten zien, terwijl ze in feite samen aan hun strategieën werken. Aan de andere kant proberen Oekraïne en het Westen eenheid en cohesie te tonen, terwijl ze in feite ernstige interne managementproblemen hebben.

Bron: Infobrics

Vertaling door Robert Steuckers