'Grijze gebieden van de grijze massa': de mentale effecten van cognitieve oorlogsvoering

Onze hersenen of, zoals Poirot zei, onze "little grey cells", verwijzend naar de grijze massa van de hersenen, bevinden zich in een staat van onzekerheid en verwarring, typisch voor de staat van cognitieve dissonantie, d.w.z. een plaats van interne psychologische conflicten. In termen van hedendaagse militaire conflictterminologie is deze toestand van verwarring ook kenmerkend voor "grijze zones", gebieden van actieve strijd met hybride / mentale / cognitieve oorlogstechnieken waarin wij verwikkeld zijn.

Wat doet u als u een overweldigend verlangen hebt om iemand pijn te doen vanwege een uitgebreide historische wrok, maar u bang bent om het openlijk te doen? Vooral als u een klein land bent zonder soevereiniteit. Daartoe moet men manieren zoeken om de oorzaak van zijn innerlijke complexen expliciet en impliciet te beïnvloeden onder of boven de zogenaamde drempel van het gebruik van gewapende middelen. Eerdere middelen waren diplomatie, een voorbeeld van openlijke beïnvloeding van het beleid van de tegenstander, en spionage, een conventionele manier van heimelijke beïnvloeding. Het moderne tijdperk biedt een aantal innovaties die niet eerder werden overwogen vanwege hun inherente ontwikkeling in de wereld van de informatietechnologie. Zelfs de populaire term hybride oorlogsvoering, die algemeen wordt gebruikt voor alle soorten conflicten waarin de beginselen van conventionele en irreguliere oorlogsvoering worden gecombineerd, met een impliciet aantal deelnemers die niet uniek kunnen worden geïdentificeerd, heeft zijn vroegere relevantie verloren. Nu zijn we overgegaan op meer gespecialiseerde termen: informatieoorlog, psychologische en cyberoorlog, cognitieve oorlogsvoering en mentale oorlogsvoering:

Informatieoorlog - controleren wat het gekozen publiek ziet;

Psychologische oorlogsvoering - controleren wat het gekozen publiek voelt;

Cyberoorlog - het vermogen om de technologische mogelijkheden van bepaalde landen te verstoren;

Cognitieve oorlogsvoering - controleren hoe het geselecteerde publiek denkt en reageert [1].

Er ontbreekt duidelijk slechts één stap in deze hiërarchie die het cumulatieve effect of de gevolgen van dergelijke invloeden samenvat, vandaag definiëren we het als geestelijke oorlogvoering - het beheersen van de waarden en betekenissen van hele naties, etniciteiten, groepen.

Het is ook vanzelfsprekend dat dergelijke technologie, zoals nucleaire technologie, niet zomaar door iedereen kan worden ontwikkeld en gebruikt. Soevereiniteitskwesties spelen hierbij een belangrijke rol. Landen die verstoken zijn van politieke en economische onafhankelijkheid zijn dat ook op alle andere gebieden, waaronder sociaal-culturele en informatieve, zodat hun heimelijke acties worden gestuurd door degenen die hun macht en invloed buiten en ten koste van die landen projecteren. Bijvoorbeeld als we het hebben over Oekraïne, Polen, Tsjechië of de Baltische staten, met daarachter de Verenigde Staten en Groot-Brittannië [2]. Zo ontstaan er "grijze zones", waar al het bovengenoemde arsenaal aan strijdmethoden wordt gebruikt, inclusief de inzet van gewapende formaties, maar hetzelfde gebied kan zowel militaire acties als het vreedzame leven combineren met winkelcentra, restaurants en discotheken, zoals vandaag in Oekraïne. Men moet zich echter geen illusies maken over de realiteit van een dergelijk "vredig leven". Om in dergelijke omstandigheden te kunnen leven en de dissonantie te vermijden die ernstige psychische stoornissen veroorzaakt, hebben mensen, d.w.z. de plaatselijke bevolking, zelfstandig en systematisch werk gemaakt van zelfrechtvaardiging en zelfbedrog met betrekking tot de omringende werkelijkheid. En dat blijven ze elk uur en elke dag doen: de stroom leugens die op tv en internet wordt uitgezonden, is nodig opdat de ingevoerde "virale kolonie van het Oekraïnisme" die zich in de mentaliteit van deze mensen heeft genesteld, niet uiteenvalt, maar zich in de volgende generaties verder ontwikkelt. Hier komen de resultaten van de mentale oorlog die onze tegenstanders op een deel van het grondgebied van bUkraine hebben gewonnen. Arestovich zei het zo: een van de centrale nationale ideeën van Oekraïne is om zoveel mogelijk tegen onszelf en anderen te liegen, anders stort alles in [3].

We moeten dus bestuderen en begrijpen waar we mee te maken hebben. Een adviseur van de Minister van Defensie A.Ilnitsky geeft de volgende definitie van de geestelijke oorlogsvoering (Mental Warfare - MW): MW is een gecoördineerd geheel van acties en operaties op verschillende schaal, gericht op "bezetting" van het bewustzijn van de vijand om diens wil te verlammen en het individuele en massabewustzijn van de bevolking te veranderen [4]. Op zijn beurt spreekt A.Shkolnikov, die de aanvalsstrategie van de MW uitlegt, over het introduceren van gecomprimeerde en beknopte betekenissen, ideeën en mythen in het vreemde etnische systeem: "Bij een invasie worden deze betekenissen in de meest begrijpelijke, aantrekkelijke, verleidelijke en giftige vorm gegoten, die geen speciale aandacht van het "slachtoffer" trekt, maar zijn morele en volatiele component verzwakt" [5]. A. Losev voegt eraan toe dat het een beschavingsoorlog [6] is, omdat iemands toekomst als subject van de geschiedenis op het spel staat. Velen van ons werden het slachtoffer van deze oorlog tijdens de ineenstorting van de USSR en het begin van de nieuwe liberaal-democratische economische cyclus van Rusland. Toen de jongere generatie, die ervan droomde om testpiloot, verkenner of wetenschapper te worden, besloot, niet uit zichzelf natuurlijk, dat om succesvol te zijn, je geld moet verdienen, en daar zijn alle middelen goed voor. Vandaag worden we geconfronteerd met de gevolgen van het CF in Oekraïne en andere voormalige GOS-landen, vooral in Georgië, Kazachstan, Armenië en Wit-Rusland. We zien dus dat een van de centrale kenmerken van CF tijd is, aangezien grootschalige veranderingen in de wereldbeelden van een groot deel van de gemeenschap tientallen jaren duren.

Wat is dan het verschil tussen cognitieve oorlogsvoering (CW) en CF? Kortom, cognitieve oorlogsvoering is een onconventionele vorm van oorlogsvoering die gebruik maakt van cybermiddelen (informatietechnologie) om de cognitieve processen van de vijand te veranderen. Daarbij is de cognitieve agressie grenzeloos [7] en heeft zij tot doel iedereen te bewapenen door het vertrouwen te ondermijnen [8]. Bovenal vertrouwen in zichzelf als een adequaat denkend en intelligent mens, aangezien de hoofdgedachte van CW is om, met behulp van moderne informatietechnologie, de kwetsbaarheden van het menselijk brein te manipuleren [9]. Bijvoorbeeld de hersenen:

- Is niet in staat te bepalen of bepaalde informatie juist of onjuist is;

- in het geval van informatieovervloed, verkort de tijd om de geldigheid van berichten vast te stellen;

- is geneigd om beweringen of berichten die hij al heeft gehoord als waar te geloven, ook al kunnen ze vals zijn (bijv. een vervalsing en de intrekking daarvan)

- aanvaardt beweringen als waar als ze worden ondersteund door bewijs, ongeacht de authenticiteit van dat bewijs en andere trucs.

Deze en andere cognitieve vertekeningen en vooroordelen vormen systematische afwijkingen in het rationele beoordelingsvermogen van een persoon die leeft op de "golf" van de informatiestroom en zich wijdt aan talloze argumenten en herhalingen op sociale media. Dit kenmerk van ons hedendaagse dagelijkse gedrag, namelijk de enorme hoeveelheid nuttige tijd die online wordt doorgebracht, wordt ook doelgericht uitgebuit door deskundigen en professionals in cognitieve oorlogsvoering: "De sociale netwerken zijn bijzonder geschikt om politieke en sociale polarisatie te versterken vanwege hun vermogen om beelden van geweld en geruchten zeer snel en intensief te verspreiden" [10]. Dit soort werk maakt deel uit van een apart circuit van CW - psychologische operaties, en hun doelwit zijn onze emoties:

- Met emoties kunnen we mensen in een menigte onderscheiden, personalisering verbeteren en gedragsanalyses uitvoeren;

- Hoewel ze de cognitieve capaciteiten beperken, spelen emoties ook een rol bij de besluitvorming, de werkprestaties en het algemeen geestelijk welzijn.

Door gebruik te maken van cognitieve vervormingen, emoties en moderne informatieverspreidingskanalen, veranderen daders vakkundig onze overtuigingen en cognitieve processen. Daardoor wordt, zoals gezegd, iedereen een "wapen", d.w.z. een overtuigd tegenstander van de maatschappelijke organisatie waarin hij leeft. De gevolgen van cognitieve oorlogen waren: "Arabische lente 2010-2012", "Bolotnaya-protesten in Rusland 2012", de hele Oekraïense Maidan, een poging tot staatsgreep in Wit-Rusland 2020. En het gevolg van de geestelijke oorlog was de laatste episode van de "Koude Oorlog" - de ineenstorting van de USSR.

Kortom, een geestelijke oorlog is een oorlog om de sociaal-culturele ruimte waarin de geesten en het denken worden gevormd. Cognitieve oorlogvoering houdt zich bezig met de psycho-fysieke aspecten van de menselijke perceptie en cognitieve activiteit, waarbij alle kracht van de wetenschappelijke en technologische en informatie-apparatuur van het Westen wordt toegepast. En natuurlijk is het hoofddoel van CW niet om het leiderschap van dit of dat land te veranderen, zoals men misleidend zou kunnen denken. De schaal is veel meer dan dat. Het doel is: "...de ontwikkeling van instrumenten aan te moedigen en mensen aan te passen of te verbeteren door een antropotechnische benadering om een hybride mens-systeem te ontwikkelen" (Er zijn al grote successen op dit gebied. Wetenschappers hebben bijvoorbeeld geleerd hoe ze de hersenen van een rat kunnen combineren met een neuraal netwerk, d.w.z. natuurlijke en kunstmatige intelligentie [11]). Zo hebben we enerzijds een invasie van de natuurlijke sociale evolutie, en anderzijds de ontplooiing van een kunstmatige technische en bio-revolutie in de vorm van het parasiteren op het menselijke (grijze) hersensubstraat [12].

Om er zeker van te zijn dat de plannen van onze vijand voor de vernietiging van onze subjectiviteit actueel zijn, vooral na het begin van de speciale militaire operatie (SMO), en een langdurig karakter hebben, laten we bijvoorbeeld eens kijken naar de Noord-Amerikaanse deskundigen. Onlangs publiceerde het tijdschrift "Politico" een artikel van de voormalige Executive Directorate van de US Defense Intelligence Agency die de volgende stappen voorstelde voor het inzetten van psychologische (lees: cognitieve) oorlogsvoering tegen Rusland[13]:

1) De nationalistische gevoelens van de bevolking uitbuiten - aantonen dat de Russische Federatie van een internationaal gerespecteerd land is veranderd in een paria vanwege de oorlog in Oekraïne;

2) De geloofwaardigheid van de leider ondermijnen - door Poetin persoonlijk, patriarch Kirill en andere hooggeplaatste personen het doelwit te maken van corrupte onthullingen;

3) Onvrede opwekken bij etnische minderheden. Daartoe wordt voorgesteld desinformatie te gebruiken over het hoge aantal slachtoffers onder soldaten van deze groepen en hen ervan te overtuigen dat de toegenomen rekrutering uit "achtergebleven" gebieden opzettelijk is. Daartoe wordt voorgesteld een grootschalige voorlichtingscampagne te lanceren met gebruikmaking van de beschikbare kanalen en middelen. Ook moeten dissidenten ("gevluchte patriotten") en opinieleiders worden gesteund via interne sociale netwerken.

Als het eerste punt - "Rusland is een schurkenstaat" - wordt beschouwd als een mentale oorlogsvoering, kan het voor de vijand een langetermijnstrategie worden om de betekenissen en waarden met betrekking tot Rusland te veranderen, zowel binnen als buiten het land. Daarbij kan men niet vertrouwen op situationele allianties. Ja, voorlopig zitten we samen met de VRC, India, Iran en tal van andere niet-westerse landen, maar dat kan veranderen.

Een ander grijs gebied of, om het in psychologische termen te zeggen, een blinde vlek, ligt direct in de hoofden van onze "partners". In talrijke rapporten en strategieën van westerse deskundigen kunnen we zien dat de auteurs vaak de termen hybride, informatie, cognitieve oorlogsvoering gebruiken om hun eigen complexen, geweven van arrogantie, incompetentie en agressieve projectie - de "white man's burden" - te rechtvaardigen. Deze complexen verhinderen hen het hele plaatje te zien, omdat het echte plaatje voor hen irrelevant is, omdat het niet past in het discours en niet samenvalt met de verhalen die op "het hoogste niveau" worden aangenomen, zodat het massale ongenoegen van de bevolking over hun eigen land wordt gezien als pogingen van derden om de situatie te beïnvloeden en te destabiliseren. Voor politieke pundits zijn hun eigen burgers het voorwerp van vooropgezette manipulatie, of het nu gaat om verkiezingen of om kovits; er worden miljarden geïnvesteerd in mediamanipulatie zoals omroeptelevisie, sociale media of instellingen voor de publieke opinie. Aan de andere kant leidt elk optreden van Rusland, niet alleen bij het verdedigen en bevorderen van zijn eigen belangen, maar zelfs bij het verwoorden daarvan, ertoe dat het Westen wordt overgehaald om dat optreden te bestempelen als vijandig tegenover het Verenigd Koninkrijk, de VS en zijn bondgenoten. Daarom worden hybride, cognitieve, informatieoorlogsconcepten uitgevonden om "de Russische dreiging te definiëren" en te integreren in een anti-Russisch discours, waardoor hun eigen paranoïde neigingen worden vermenigvuldigd.
Voetnoten:

[1] Cognition Workshop Innovative Solutions to Improve Cognition (June 1-3, 2021) https://www.innovationhub-act.org/sites/default/files/2021-07/210601%20Cognition%20Workshop%20Report-%20v3.pdf (проверено 12.11.2022)

[2] А причем тут Англия? https://russiancouncil.ru/blogs/e-makarov/a-prichem-tut-angliya/ (проверено 12.11.2022)

[3] "Врать себе и другим" – украинская национальная идея от Арестовича https://www.vesti.ru/article/2712430 (проверено 10.11.2022)

[4] Ильницкий. А. «Стратегия ментальной безопасности России» https://amicable.ru/news/2022/04/15/19809/strategy-mental-security-russia/ (проверено 10.11.2022)

[5] Очерк о психоисторических / ментальных войнах https://shkolnikov.info/articles/11-analitika-i-prognozy/106073-ocherk-o-psikhoistoricheskikh-mental-nykh-voynakh (проверено 10.11.2022)

[6] Лосев А., Ильницкий А. «Почему русские не сдаются» https://www.pnp.ru/politics/pochemu-russkie-ne-sdayutsya.html (проверено 10.11.2022)

[7] Концепция когнитивной войны https://www.innovationhub-act.org/sites/default/files/2022-02/CW%20article%20Claverie%20du%20Cluzel%20final_0.pdf  (проверено 10.11.2022)

[8] Cognitive Warfare https://www.innovationhub-act.org/sites/default/files/2021-01/20210122_CW%20Final.pdf   (проверено 10.11.2022)

[9] Там же.

[10] Там же

[11] Преодоление разрыва между человеком и машиной — шаг назад или вперёд? https://habr.com/ru/post/517222/ (проверено 13.11.2022)

[12] Ментальная и когнитивная войны: вопросы определения, цели и средства https://dzen.ru/media/id/5f54f367fdbd8b69779a4b6d/mentalnaia-i-kognitivnaia-voiny-voprosy-opredeleniia-celi-i-sredstva-635818ed5... (проверено 10.11.2022)

[13] Opinion | Waging Psychological War Against Russia https://www.politico.com/news/magazine/2022/09/07/waging-psychological-war-against-russia-00054995 (проверено 27.09.2022)

Vertaling door Robert Steuckers