Doegin: "Met de regering Biden, werd het conflict onvermijdelijk"

Interview met het weekblad zur Zeit (Wenen)

Gesprek met Bernhard Tomaschitz

Bron/Dt. O-Ton: https://zurzeit.at/index.php/mit-biden-regierung-wurde-der-konflikt-unausweichlich/

De Russische politicoloog Alexander Dugin over de oorzaken en achtergronden van het Oekraïne-conflict, de strijd van de globalistische elites tegen het Rusland van Poetin en de rol van de Europeanen.

Professor Doegin, het conflict over Oekraïne tussen de VS en de NAVO aan de ene kant en Rusland aan de andere kant verhevigt zich voortdurend. Wat zijn de oorzaken van dit conflict?

Alexander Geljeevitsj Doegin: Het heeft vooral te maken met de Amerikaanse regering van president Biden. Vooraanstaande figuren als minister van Buitenlandse Zaken Biden of minister van Buitenlandse Zaken Nuland waren betrokken bij de problemen na de Sovjet-Unie, zij probeerden Rusland te omsingelen en volgden een neoconservatieve strategie die was uitgestippeld door Zbigniew Brzezinski en de zogenaamde liberale haviken. Wat we vandaag zien in de regering Biden is een alliantie tussen neoconservatieven en liberale haviken. En deze alliantie wordt verenigd door hun haat tegen Donald Trump, tegen het concept "Make America great again", en daarbij komt nog de klassieke tegenstelling tussen zeemacht en landmacht en het idee om gebieden in de post-Sovjetruimte bij de eigen invloedssfeer te annexeren om zo de positie van Rusland te verzwakken en de toekomstige groei van de positie van Rusland als soevereine pool van een multipolaire wereld te verhinderen. Dit gaat terug op Brzezinski's Grand Chessboard strategie, waarin het hoofddoel van de NAVO en het Atlanticisme duidelijk werd omschreven als de strijd tegen Rusland en de militaire bezetting van Oekraïne. Trump daarentegen volgde een andere aanpak ten aanzien van Rusland: voor hem waren de islamitische wereld, Iran en China belangrijker, terwijl Biden terugkeerde naar de klassieke Atlantische geopolitiek van Mackinder en Brzezinski.

En wat betekent dat precies voor het buitenlands beleid van de VS?
Doegin: Het betekent dat de belangrijkste strijd gericht is tegen Eurazië, tegen het "hartland". Deze anaconda-strategie van het omsingelen van de vijand werd voor het eerst gebruikt tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog om hem de toegang tot de zeeën, de oceaan, te ontzeggen. Dit is een klassiek Atlantisch beleid, maar Rusland is nu in opkomst. Toen dit beleid in de jaren negentig werd toegepast, was Rusland in verval - dat was de nederlaag van de Sovjet-Unie, de vernietiging van de imperiale ruimte in Eurazië die traditioneel door Rusland werd gecontroleerd. En het Westen maakte van de gelegenheid gebruik om de tegenstellingen tussen Oekraïne en Rusland aan te wakkeren. Rusland was zeer zwak en protesteerde er niet tegen.

Maar vandaag is de situatie totaal anders en kan Poetin de voortzetting van deze strategie niet langer tolereren, en daarom denk ik dat Rusland in de huidige crisis probeert de bestaande Atlanticistische tendens omver te werpen. Met Trump kon Rusland gesprekken voeren over wederzijdse overeenstemming over regionale doelen, waardoor Poetin een directe confrontatie met Trump kon vermijden. Maar met de regering Biden en haar mix van liberale haviken en neoconservatieven, werd een conflict onvermijdelijk. Ik denk dat Rusland hier een actieve rol speelt, omdat Rusland probeert dit conflict te stoppen en dat is alleen mogelijk door het politieke regime in Oekraïne of het geopolitieke evenwicht te veranderen, omdat Rusland in de huidige situatie geen middelen heeft om te voorkomen dat Oekraïne lid wordt van de NAVO of op zijn minst om te voorkomen dat NAVO- of Amerikaanse militaire bases op Oekraïens grondgebied worden geplaatst. Rusland moet in staat zijn deze bedreigingen onder controle te houden, hetgeen betekent dat dit conflict onvermijdelijk is.

Neemt het feit dat de laatste Sovjet-president, Gorbatsjov, te goedgelovig was tegenover de VS in de aanloop naar de Duitse hereniging nu wraak? In februari 1990 had de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Baker Gorbatsjov immers verzekerd dat de NAVO "geen centimeter" naar het oosten zou opschuiven.

Doegin: In 2005 heb ik Zbigniew Brzezinski persoonlijk ontmoet in Washington en hem gevraagd waarom het Westen zich niet hield aan de afspraken met Gorbatsjov om de NAVO niet naar het oosten uit te breiden. Brzezinski antwoordde mij openhartig, "wij hebben hem (Gorbatsjov, nota) voor de gek gehouden". Dit is de prijs van het Westerse beleid, het is de Angelsaksische strategie om de tegenpartij te bedriegen, te beliegen en te bedriegen. Dit is de dagelijkse praktijk van het Angelsaksische kolonialisme.

Gorbatsjov was niet zwak, maar wordt in Rusland beschouwd als een idioot en een verrader omdat hij de nationale belangen van Rusland heeft verraden. Hij geloofde de leugens van het Westen, de Verenigde Staten, en wij verloren onze hele veiligheidszone rond de Russische kern.

En nu wil Poetin dat veranderen...

Doegin: ... Poetin probeert nu de Russische grootheid te herstellen, en daarom is hij bereid de huidige situatie aan te vechten, want Poetins land is een nieuw land, een ander land dan het Rusland van de jaren negentig. Het land is soeverein, het land is onafhankelijk, het land is een pool van het multipolaire systeem. Een dergelijk land kan de positie waarin het ten tijde van Gorbatsjov en Jeltsin werd gebracht, niet verdragen. Ze worden allebei erg gehaat in de Russische Federatie.

Ik denk dat Rusland vandaag gedwongen is zijn nieuwe status te bewijzen. En deze status is die van een onafhankelijke pool in een multipolair systeem, die de volkomen gerechtvaardigde eis stelt de nationale grenzen te beveiligen en onmiddellijke bedreigingen van zich af te houden. Ik denk dat Rusland vele symmetrische en asymmetrische reacties heeft voorbereid, waaronder uitbreiding van zijn militaire en strategische aanwezigheid in Midden- en Zuid-Amerika, een nieuwe strategie in West-Europa, een alliantie met China en Iran, en mogelijk met Pakistan en Turkije.

U zei eerder dat het conflict in Oekraïne onvermijdelijk is, wat erg pessimistisch klinkt. Ziet u mogelijkheden om dit conflict op te lossen?

Doegin: Ik zie geen enkel redelijk zinvol middel, omdat het Westen niet kan toestaan dat Rusland deze escalatie in de diplomatieke betrekkingen wint en niet openlijk kan instemmen met een overeenkomst die zegt dat Oekraïne nooit lid van de NAVO zal worden.

Dat zou op zijn beurt het einde van de NAVO betekenen, want als de NAVO haar militaire doelstelling niet kan nastreven, is de waarde van dit bondgenootschap bijna nul. Rusland heeft nu een eis gesteld (geen NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne, nota) die het Westen eenvoudigweg niet kan aanvaarden en ik denk dat deze eis opzettelijk is gesteld en geen misverstand is over de Westerse standpunten. Poetin heeft het machtsevenwicht radicaal veranderd en hij wil de Russische grootheid als onafhankelijke Euraziatische macht herstellen. Dat is de oorzaak van de escalatie, en Biden wil precies het tegenovergestelde.

Hoe ziet u eigenlijk de rol van de EU in het Oekraïne-conflict?
Doegin: Het heeft duidelijk geen interesse in een escalatie. De Europese Unie wil alleen maar aan de zijlijn staan en zich afzijdig houden van het conflict. Maar de Europese Unie is te veel afhankelijk van de Verenigde Staten, de meeste van haar leden behoren ook tot de NAVO. Ook de Europese Unie is het slachtoffer van dit conflict, omdat het radicaal-Atlantische standpunt van de VS niet alleen tegen Rusland is gericht, maar ook tegen een mogelijke omvorming van de Europese Unie tot een onafhankelijke pool. Daarom is het ook een specifieke oorlog van Amerika tegen Europa. Ik denk dat Washington - trefwoord sancties - Europa wil dwingen zich aan te sluiten bij de Amerikanen in dit conflict. Maar ik denk dat dit niet in het belang is van de Europese volkeren en natiestaten. Een globalistische elite wil een alliantie tussen Rusland en een onafhankelijk Europa voorkomen. Een dergelijke alliantie is mogelijk, maar alleen met een onafhankelijk Europa en niet met een Europa dat volledig onder controle staat van een niet-Europese mogendheid, zoals het geval is met de NAVO of de transatlantische gemeenschap.

Ik denk dat het conflict binnen de Europese landen erdoor zal verergeren, omdat de liberale, globalistische, Atlantische elite die Europa vandaag regeert, het niet eens is met de meerderheid van de doorsnee burgers die Rusland niet als vijand zien, niet willen worden lastiggevallen met het lot van Oekraïne en deze ultraliberale agenda niet delen.

Als er een conflict uitbreekt, komen we in een totaal nieuwe realiteit terecht en zullen veel dingen radicaal veranderen. Ik denk dat wij een zeer belangrijk historisch punt naderen, een onomkeerbaar punt van radicale verandering in het machtsevenwicht. Dit kan leiden tot oorlog - niet alleen een lokale oorlog, maar een meer verschrikkelijke.