Daria Doegina: De oorlog in Oekraïne, "een botsing van globalistische en Euraziatische beschavingen" [Interview]

25.05.2022
Het conflict in Oekraïne is nog steeds niet voorbij. In het Westen worden wij gebombardeerd met informatie ten gunste van Oekraïne en de Oekraïners. Wij vergeten dat de Russen ook hun standpunt hebben. Daarom hebben wij Daria Doegina, de dochter van Alexander Doegin, over de situatie geïnterviewd. Een boeiend interview.
Het conflict in Oekraïne is nog steeds niet voorbij. In het Westen worden wij gebombardeerd met informatie ten gunste van Oekraïne en de Oekraïners. Wij vergeten dat de Russen ook hun standpunt hebben. Daarom hebben wij Daria Doegina, de dochter van Alexander Doegin, over de situatie geïnterviewd. Een boeiend interview.
Breizh-info.com: Kunt u zich aan onze lezers voorstellen? Is het soms niet moeilijk voor u om de naam van Dugin te dragen, en dus noodzakelijkerwijs gelijkgesteld te worden met uw vader?
Daria Doegina: Ik ben afgestudeerd aan de Faculteit Filosofie van de Staatsuniversiteit van Moskou met een graad in de geschiedenis van de filosofie. Mijn onderzoek spitste zich toe op de politieke filosofie van het late Neoplatonisme, een onderwerp van eindeloze belangstelling. De hoofdlijn in de politieke filosofie van de late Neoplatonisten is de ontwikkeling van het idee van een homologie van de ziel en de staat en het bestaan van een gelijksoortige drievoudige orde in beide. Zoals er in de ziel drie grondslagen zijn, zo zijn er in de staat (en de Platonisten beschrijven het Indo-Europese model, later volmaakt getheoretiseerd in het werk van Dumezil) ook drie domeinen - dit model komt tot uiting in de oudheid en de Middeleeuwen. Het existentiële en psychische begrip van de politiek is vandaag de dag in feite op vele manieren verloren gegaan, wij zijn gewend de politiek alleen als een techniek te zien, maar het Platonisme onthult een diep verband tussen politieke en psychische processen. Er is vandaag de dag dringend behoefte om opnieuw zo'n allesomvattende visie op politieke processen te vestigen, dat wil zeggen, om de "existentiële politiek" te onderzoeken.
Ik ben vereerd dat ik in hetzelfde schuitje zit als mijn vader (op hetzelfde existentiële schip), omdat ik de dochter ben van een groot geleerde van de Traditie, auteur van het 24-delige werk Noomachia ("oorlogen van de geest" - analyse aan de hand van de drie logos van alle culturen in de wereld). Het feit dat wij sancties opgelegd krijgen door de VS, Canada, Australië en het VK is ook een symbool dat wij, de familie Doegin, op het pad van de waarheid zijn in de strijd tegen het globalisme. Daarom zou ik zeggen dat het een eer is om in zo'n familie geboren te zijn.
Breizh-info.com: Vertel eens over uw huidige werk?
Daria Doegina: Ik ben een politiek waarnemer van de Internationale Euraziatische Beweging en een deskundige in internationale betrekkingen. Mijn werkterrein is de analyse van de Europese politiek en de geopolitiek. In die hoedanigheid verschijn ik op Russische, Pakistaanse, Turkse, Chinese en Indiase televisiezenders, waar ik een multipolair wereldbeeld van politieke processen presenteer. Mijn interessegebieden zijn zowel de Europese beschavingsruimte als het Midden-Oosten, waar een soort conservatieve revolutie aan de gang is - van de voortdurende confrontatie van Iran met de Amerikaanse hegemonie of de strijd van Syrië tegen het Westerse imperialisme tot Turkije, dat nu interessante tendensen vertoont om afstand te nemen van de NAVO en het Angelsaksische geopolitieke blok en probeert zijn buitenlands beleid op een multipolaire basis op te bouwen, waarbij het een dialoog aangaat met de Euraziatische beschaving. Ik denk dat het belangrijk is de processen in de regio van het Midden-Oosten te volgen, het is een van de scènes van de strijd tegen het imperialisme. Anderzijds ben ik ook zeer geïnteresseerd in Afrikaanse landen; zij vertegenwoordigen "De Andere" voor Europa en Rusland, uit wier analyse men de eigen beschaving beter kan begrijpen. Afrika is altijd een droomelement geweest, zowel voor Europeanen als voor Russen - denk aan Arthur Rimbaud's Reis naar Abessinië en Harrar, of aan de Russische dichter Nikolai Goemiljev die zich door Rimbaud liet inspireren ("Afrikaans Dagboek") en een reeks gedichten over Afrika schreef, waarin hij Afrika eigenlijk onthult als een onontdekte, betekenisvolle beschaving die het Westerse kolonialisme wreed ongedaan probeerde te maken en te vernietigen. Vandaag de dag vinden er tektonische verschuivingen plaats op het Afrikaanse continent en de confrontatie van beschavingen: westers en authentiek Afrikaans (zo verschillend en uniek) is buitengewoon interessant.
Voor mij is een bijzonder belangrijk onderwerp de ontwikkeling van de theorie van een multipolaire wereld. Het is duidelijk dat het globalistische moment voorbij is, het einde van het liberalisme is aangebroken, het einde van de liberale geschiedenis. Tegelijkertijd is het uiterst belangrijk te begrijpen dat er een nieuwe etappe vol uitdagingen, provocaties en complexiteiten is aangebroken. Het proces van het tot stand brengen van multipolariteit, het structureren van beschavingsblokken en het tot stand brengen van een dialoog tussen die blokken is de voornaamste taak van alle intellectuelen vandaag. Samuel Huntington heeft, als realist in de internationale betrekkingen, terecht gewaarschuwd voor de risico's van een botsing der beschavingen. Fabio Petito, specialist in internationale betrekkingen, benadrukte dat de opbouw van een "dialoog van beschavingen" de centrale taak en "de enige weg vooruit" is. Om de multipolaire wereld te consolideren, moet dus zorgvuldig worden omgegaan met de grensgebieden (tussenpersonen) tussen beschavingen. Alle conflicten vinden plaats aan de grenzen (tussenzones) van beschavingen, waar opvattingen botsen. Het is dus van essentieel belang een "grens"-(tussen)denkwijze te ontwikkelen, wil de multipolaire wereld ten volle functioneren en van een "botsing" overgaan naar een "dialoog" van beschavingen. Zonder dit bestaat het gevaar van een "botsing".
Breizh-info.com: Hoe kijkt u aan tegen de oorlog in Oekraïne? En op de reacties in het Westen en in de wereld?
Daria Doegina: De situatie in Oekraïne is juist een voorbeeld van een botsing van beschavingen; zij kan gezien worden als een botsing van globalistische en Euraziatische beschavingen. Na de "grote geopolitieke catastrofe" (zoals de Russische president de ineenstorting van de USSR noemde) werden de grondgebieden van het eens verenigde land "grenzen" (tussenzones) - die ruimten waarnaar de aandacht van de buren toenam, waarbij de NAVO en vooral de VS geïnteresseerd waren in destabilisatie van de situatie aan de grenzen van Rusland. In de jaren negentig werd er consequent gewerkt met de kaders van de nieuwe regeringen van de nieuwe staten - Oekraïne is geen uitzondering. De gebeurtenissen van 2014 in Oekraïne, de Maya's, zo vurig gesteund door zowel Nuland als de beruchte Bernard-Henri Levy soldaat van de ultra-globalisering, waren een keerpunt, in feite openden zij de deur naar de vestiging van een direct globalistisch dictaat over Oekraïne. Bovendien hebben liberale en nationalistische elementen, die vóór 2014 min of meer neutraal waren, zich aangesloten bij een verenigd front met een globalistische en pro-Amerikaanse agenda. 8 jaar lang is in Oekraïne de russofobie gecultiveerd door verschillende programma's en is de geschiedenis herschreven, tot aan de fysieke slachting van de Russen toe: dezelfde 8 verschrikkelijke jaren voor de Donbass met dagelijkse bombardementen. Het Franse publiek kan luisteren naar de documentairemaakster Anne Laure Bonnel, een getuige van deze 8 jaren in Donetsk, die niet bang is om de waarheid te vertellen in haar films en interviews.
De unanieme steun van het Westen aan Oekraïne in 2022, de levering van wapens op een ondenkbare schaal - het klinkt allemaal als een lijdensweg. De lijdensweg van een globalistisch regime dat terrein begint te verliezen aan de multipolariteit. Voor mij is het belangrijkste pijnpunt dat Europa bezweken is onder de invloed van de globalistische propaganda en in plaats van neutraal te blijven, de kant van de oorlog gekozen heeft. In veel opzichten was dit zeker het plan van de Verenigde Staten, die het hele conflict zo systematisch en onophoudelijk hadden uitgelokt door wapens in Oekraïne te pompen. Alleen al uit de VS is (volgens Transparency International) tussen 2014 en 2017 meer dan 658 miljoen dollar geïnvesteerd in hulp aan Oekraïne.
Tezelfdertijd hebben de Latijns-Amerikaanse landen, het Midden-Oosten, China en India geen globalistisch standpunt ingenomen. De Venezolaanse leider Nicolas Maduro heeft gezegd dat zijn land zich "vastberaden" aansluit bij het standpunt van Rusland. In Cuba werden mensen gezien die Russische vlaggen en Z-symbolen droegen tijdens een demonstratie op de Dag van de Arbeid, meldde de Duitse omroep ZDF. Argentinië heeft het Westen ervan beschuldigd met twee maten te meten. De vice-president van het land, Cristina Kirchner, heeft gezegd dat het land in conflict is met Londen over de Falklandeilanden. In Brazilië zei presidentskandidaat Lula da Silva op zijn beurt dat de Oekraïense leider Volodymyr Zelensky verantwoordelijk was voor wat er in zijn land gebeurde. China sprak zich uit tegen de uitbreiding van de NAVO en de provocaties van de VS. India probeerde zijn strategische neutraliteit te bewaren (in de jaren '90 was India zelf het doelwit van pijnlijke Amerikaanse en Westerse sancties omdat het weigerde toe te treden tot het Verdrag inzake een alomvattend verbod op kernproeven. Het land, dat het Westen zijn zuurstof wil afsnijden en van spitstechnologie wil beroven, heeft zich toen staande gehouden (grotendeels door samenwerking met Rusland, dat zich niet bij de sancties heeft aangesloten en voor afschaffing ervan heeft gepleit). Een aantal landen in het Midden-Oosten steunden de speciale militaire operatie van Rusland (Syrië, een oude Russische bondgenoot, kent de strijd tegen het globalisme beter dan wie ook), er gaan steeds meer stemmen op om de NAVO in Turkije terug te trekken, en de president weigerde de toelating van Zweden en Finland tot de NAVO goed te keuren. Veel Afrikaanse landen, vooral die met een sterk anti-globalistisch sentiment, hebben de westerse kritiek op Rusland niet gesteund (Mali, Soedan, CAR, Zimbabwe, Republiek Congo, Eritrea). Deze reacties wijzen op het einde van de mythe van een "ene wereldruimte". De speciale militaire operatie van Rusland in Oekraïne heeft de vorming van een multipolaire wereld versneld en vele geopolitieke processen gekatalyseerd.
Breizh-info.com: Denkt u niet dat Rusland zich isoleert? Wat denkt u dat de gevolgen hiervan zullen zijn?
Daria Doegina: Ik denk dat het omgekeerd is. Rusland vindt nieuwe partners en de soevereiniteitsprocessen (bijvoorbeeld de economische de-dollarisatie) beginnen te versnellen. Rusland probeert door middel van sancties door de westerse landen "gestraft" te worden, maar het effect op de Russische economie is niet erg merkbaar ("Internationale sancties tegen Rusland lijken geen invloed te hebben op het dagelijks leven van de Moskovieten", zegt een journalist in een reportage van BFM TV). Het sanctiebeleid van het Westen is een katalysator geweest voor het zoeken naar nieuwe partners en de ontwestering van ons land. Tegelijkertijd hebben deze sancties de Europese landen hard getroffen, en zijn zij een soort "hara-kiri" geworden voor veel Europese economieën. Dit is zeer verontrustend nieuws, maar blijkbaar maakte het ook deel uit van het Amerikaanse complot om het Europese continent te destabiliseren. De Hongaarse premier Viktor Orban zei dat Boedapest het opleggen van ondoordachte sancties tegen Rusland niet steunt. "Sancties tegen Rusland zijn als een atoombom, zij zouden er niet alleen toe kunnen leiden dat wij onze bevolking niet meer kunnen voeden, maar ook dat wij een massa migranten aan de grens ontvangen," zei de Hongaarse premier.
Er ontstaan nieuwe blokken. "De ontwikkelingslanden, waaronder China, India, Indonesië, Brazilië en andere die weigerden partij te kiezen in de nasleep van de westerse sancties tegen Rusland, moeten nadenken over manieren om hun economische coördinatie te versterken om verdere schokken van het Westen te kunnen weerstaan. Het is belangrijk op te merken dat de ontwikkelingslanden een oplossing moeten zoeken door financiële en handelssamenwerking," schreef een verslaggever voor China's Global Times. Dit zijn zeer interessante geopolitieke processen. Rusland is dus geen slachtoffer van isolement geweest, het is de wegbereider geweest van een multipolaire wereldorde.
Breizh-info.com: Hoe reageert de Russische bevolking op deze oorlog, die duidelijk al veel verliezen aan Russische kant heeft veroorzaakt?
Daria Doegina: Elke militaire operatie gaat altijd gepaard met verliezen. Er zij op gewezen dat de cijfers die door Oekraïense bronnen worden verstrekt (en dat zijn de cijfers die in de westerse media worden uitgezonden) niet juist zijn en geverifieerd moeten worden. Wij hebben te maken met een situatie van informatie-oorlogvoering, waarin alles, van militaire rapporten tot cijfers, gepolitiseerd wordt. In de westerse media is er helaas nauwelijks een alternatieve kijk op de gebeurtenissen. Ofpra stelde in 2016 een dossier samen over Pravy Sektor ("Rechtse Sector"), een ultra-Oekraïense groepering: "Pravy Sektor is het voorwerp van beschuldigingen van antisemitisme en xenofobie, homofobe demonstraties, illegale opsluitingen en ander machtsmisbruik. Het richt een gewapende militie op, het Oekraïense Vrijwilligerskorps, dat betrokken is bij het conflict met pro-Russische separatisten in de Donbass. De spanningen tussen het Oekraïense Vrijwilligerskorps en de autoriteiten duurden voort, totdat het korps een ongemakkelijk onderdeel van de reguliere strijdkrachten werd. In 2022 worden degenen die in 2016 met argusogen bekeken werden helden, de vrouwen van de Azov-strijders (een groep die verantwoordelijk is voor de wrede moorden op Russen in de Donbass) ontmoeten de Paus in het Vaticaan. Het is heel vreemd dat iets wat twee jaar geleden nog verboden leek, in Europa heel gewoon is geworden. Of de ontmoeting van BHL met het voormalige hoofd van het rusofobe en xenofobe radicale Aydar bataljon (een in Rusland verboden terroristische organisatie) Marchenko. Vandaag gaat liberalisme hand in hand met xenofobie en nazisme. Dit is een paradox. Maar het kan verklaard worden als wij het "totalitaire karakter" van het moderne liberalisme begrijpen. Dit is het onderwerp van de manipulatie van informatie en cijfers.
Wat de reactie van de Russen betreft, steunt de overgrote meerderheid de speciale militaire operatie. In hun ogen is het een begrijpelijke verdediging van de geopolitieke belangen van Rusland en een strijd tegen de Russofobie, omdat in Kiev een regime is gevormd dat de Russen het recht op zelfbeschikking (taal, cultuur, identiteit) en bestaan ontzegt. Sommige elementen van de samenleving verlieten het land onmiddellijk na het uitbreken van de vijandelijkheden - zij gingen naar de VS, Europa en Israël. Veelbetekenend is dat Anatolij Tsjoebais, voormalig hoofd van de Russische presidentiële administratie en een van de ideologen en leiders van de economische hervormingen in Rusland in de jaren '90, het land heeft verlaten. In de jaren '90 noemde het Patriottisch Front hem een "verrader" en verantwoordelijk voor de economische moeilijkheden van Rusland. Dit is symbolisch. Zulke gevallen zijn er zeker.
Iedereen om mij heen steunt de speciale militaire operatie niet alleen in woord, maar ook, voor velen, in daad, door humanitaire hulp te verlenen aan de vluchtelingen en de regio. Bovendien doen zij dat niet de laatste paar maanden, maar al vele jaren. Dezelfde acht jaren waar het Westen zo weinig van wist.
Breizh-info.com: Wat vindt u als journalist van de censuur van RT in de Europese Unie of van Sputnik, en het stilzwijgen (zo niet de goedkeuring) van een meerderheid van de Europese journalisten?
Daria Doegina: Dit is een ongekend geval van schending van de "vrijheid van meningsuiting". Vrijheid van meningsuiting impliceert de mogelijkheid van verschillende standpunten, die soms voor de autoriteiten onverteerbaar zijn. RT en Spoetnik waren geen instrumenten van de Russische propaganda, maar platforms voor discussie. Ik heb veel programma's van RT France gezien en die waren interessant, omdat er deskundigen in voorkwamen met een alternatief standpunt ten opzichte van dat van de systeemmedia. Het feit dat journalisten in Europa op geen enkele manier op deze blokkades hebben gereageerd, toont het "totalitaire" karakter van de hele westerse mediawereld aan. Dit is zeer droevig. Laten we hopen dat de herinformatiemedia actief zullen blijven en de vernietiging van het desinformatieblok zullen verlengen.
Breizh-info.com: In Frankrijk zijn de economische gevolgen al merkbaar (met name de stijging van de benzineprijzen). Hoe zou een vicieuze cirkel kunnen worden vermeden?
Daria Doegina: De anti-Russische sancties beginnen de Europese economie leeg te zuigen. Le Pen, in het debat met Macron, noemde ze terecht een "harakiri" voor de Franse economie. Maar laten we wel wezen, wie heeft er behoefte aan een verzwakt Europa? Getroffen na de COVID, verzwakt door anti-Russische sancties, zal Europa al zijn krachten moeten richten op de kwestie van de redding van zijn eigen economie, in zo'n situatie zijn de begunstigden de VS, die erin slagen hun controle over het continent te vestigen. Een onafhankelijk Rimland is onaanvaardbaar voor de Angelsaksische beschaving, het groeiende anti-Amerikaanse en anti-NAVO-sentiment (in Frankrijk, let wel, hebben Mélanchon, Le Pen, Zemmour en vele andere kandidaten actief het Franse lidmaatschap van de NAVO bekritiseerd en opgeroepen tot een bijna Gaullistisch 1966-scenario) is een bedreiging voor de Amerikaanse wereldheerschappij. Daarom werd het idee van anti-Russische sancties uitgevoerd met het zelfzuchtige doel om de regio te verzwakken. De elites van de EU hebben in dit streven gefungeerd als tussenpersonen, proxies van de globalisten, en hebben een slag toegebracht aan het welzijn van de Europese volkeren en bevolkingen.
Breizh-info.com: Het laatste woord?
Daria Doegina: Ik dring er bij alle lezers op aan om kritisch na te denken en vraagtekens te zetten bij de door de media gepubliceerde berichten. Als de Westerse liberale elites er zo op aandringen om Kiev te steunen en Moskou te demoniseren, dan is dat omdat er een winstlogica achter zit. Alles moet in twijfel getrokken worden. Dit is een belangrijk beginsel dat ons in staat stelt een nuchter oog te houden. In een maatschappij die gebaseerd is op spektakel, propaganda en het totalitaire karakter van de westerse systemen, is twijfel een fundamentele stap om uit de grot te komen...
Interview door Yann Vallerie
[cc] BREIZH-INFO.com, 2022, nieuwsberichten mogen vrij gekopieerd en verspreid worden, op voorwaarde dat de originele bron vermeld wordt en er een link naar is
Bron: https://www.breizh-info.com/2022/05/25/187072/daria-douguine-la-guerre-e...