2024 wordt ook het jaar van Azië. Maar vooral van India. En ook van de Europese crisis

2024 wordt ook het jaar van Azië. Tenminste volgens Amerikaanse analisten, die echter een verschuiving van het leiderschap van Beijing naar New Delhi voorzien. Met andere landen zoals Vietnam en Indonesië om van de situatie te profiteren. Een analyse die niet is gecondenseerd uit de Atlantische en anti-Chinese hoop die de Italiaanse voorspellingen kenmerkt, maar die serieuzer en geloofwaardiger overkomt. Maar ook zorgwekkend voor een Europa dat slaaf is van de belangen van Washington en Wall Street.

Dus India op de schilden. Dynamischer dan China, gewetenlozer, jonger. Minder aandacht voor milieukwesties en gekleineerd door het Westen, ondanks het feit dat het deel uitmaakt van de zich uitbreidende Brics en de ambitie heeft om de referentiepool te worden van de Niet-Gebondenen en het Mondiale Zuiden. De dialoog met China over de grensspanningen is echter hervat.

Wat China betreft, voorspellen analisten een groeivertraging. Maar dat is helemaal niet verontrustend voor de Aziatische reus. Omdat het een meer "normale" groei zal zijn en dus meer solide en toekomstgericht. Wel zorgwekkend voor Europa. Omdat de export van laaggeprijsde producten van lage kwaliteit zal afnemen en vervangen zal worden door export met een hogere toegevoegde waarde. Producten van hogere kwaliteit en ook nog eens milieuvriendelijk. En dat alles tegen concurrerende prijzen en zonder dumping, in tegenstelling tot wat de beschamende Ursula von der Leyen denkt.

De verandering in de Chinese economie zal middelen vrijmaken en nieuwe kansen creëren in de hele regio. Het zal de spanningen helpen verminderen. Inclusief, misschien, die tussen Peking en Washington. Aan de andere kant zijn de economische vooruitzichten voor de VS ook positief.

Het enige crisisgebied, onder de rijkste, blijft dus Europa. Dankzij de demente sancties om RimbanBiden een plezier te doen, dankzij de krankzinnige uitbetalingen om de oorlog van Zelensky te steunen, dankzij het nutteloze anti-Chinese beleid en, wat Italië en Duitsland betreft, dankzij de steun voor de misdaden van Netanyahu met het daaruit voortvloeiende Italiaanse isolement in het Middellandse Zeegebied.

Het resultaat is dat Europa als geheel heel weinig zal groeien, waarbij sommige landen aanzienlijk zullen stagneren, te beginnen met Italië. En de vertragingen zijn voorbestemd om de kloof in perspectief te vergroten. Een groei van minder dan 1%, terwijl Aziatische en Amerikaanse concurrenten met 4/5% of meer groeien, wordt steeds moeilijker in te halen. Praktisch onmogelijk. Maar dit alles weet Giorgia niet. Ursula weet het ook niet, en Annalena ook niet. Of misschien weten ze het wel, maar doen ze alsof ze het niet weten om hun overzeese meesters niet te irriteren.

Bron

Vertaling door Robert Steuckers