ناتو می‌خواهد به کدام منطقه جدید وارد شود

ترجمه مجله هفته

مسکو، 30 جولای – ژوئیه – ریا نووستی، آندری کوتس. در آینده نزدیک، رقابت شدیدی بین قدرت‌های شمالی برای منابع پنهان زیر یخ‌های قطبی آغاز خواهد شد. این در استراتژی جدید قطب شمال پنتاگون ذکر شده است. درباره برنامه‌های آمریکا برای قطب شمال – در گزارش ریا نووستی.

برنامه‌های جدید

در مقدمه این سند اشاره شده که مسکو و پکن در سال‌های اخیر همکاری خود را عمیق‌تر کرده‌اند و این مانع تسلط واشنگتن بر منطقه قطب شمال می‌شود. در ادامه به طور غیرمستقیم به بی‌فایده بودن تحریم‌های غرب علیه روسیه اذعان شده است. کرملین به سادگی خریداران دیگری برای منابع انرژی خود پیدا کرده و اکنون شمال را بسیار سریع‌تر از قبل توسعه می‌دهد.

از سوی دیگر، واشنگتن برگ برنده جدیدی به دست آورده است – سوئدن و فنلاند. این کشورها که جاه‌طلبی‌های قطبی دارند، به ناتو پیوسته‌اند و پنتاگون بسیار مایل است از ظرفیت‌های کشتی‌سازی آنها برای ایجاد ناوگان یخ‌شکن ائتلاف استفاده کند تا {با مساعد شدن برتری امکانات رزمی- تخنیکی نسبت به روسیه} غول‌های اتمی روسیه را کنار بزند.

در این سند آمده است: «متحدان قطبی دارای نیروهای نظامی بسیار کارآمد هستند و به لطف همکاری طولانی مدت، از قابلیت عملیاتی بالایی برخوردارند. گسترش ناتو، علاوه بر تقویت همکاری دفاعی شمال اروپا، فرصت‌های جدیدی برای برنامه‌ریزی، تبادل اطلاعات و تمرینات ایجاد خواهد کرد.»

پیش از این، بیل بلر، معاون وزیر دفاع کانادا، اشاره کرده بود که با تغییرات آب و هوایی، قطب شمال {برای گسترش نیرو های نظامی و اهداف اقتصادی-سیاسی} بسیار در دسترس‌تر می‌شود. به گفته او، اگر کشورهای غربی به مسیر قبلی خود ادامه دهند، مهم‌ترین شریان حمل و نقل را از دست خواهند داد. در آمریکا پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2050، جریان اصلی کالا از اروپا به آسیا و بالعکس از طریق اقیانوس منجمد شمالی خواهد بود.

مشکل یخ‌شکن‌ها

با این حال، اینکه آیا غرب می‌تواند به این سرعت ناوگان یخ‌شکن خود را افزایش دهد، سؤال بزرگی است. کارشناسان این را، پاشنه آشیل استراتژی تصویب شده می‌دانند. دو کشتی نسبتاً سالم اما آشکارا قدیمی آمریکایی از این کلاس قطعاً کافی نیست. وضعیت در سایر کشورهای مدعی قطب شمال – کانادا، ایسلند، نروژ، سوئد، فنلاند و دانمارک – نیز بهتر نیست.

به عنوان مثال، کانادایی‌ها کشتی‌هایی برای گشت نظامی در آب‌های قطبی دارند، اما امکان استقرار واحدهای بزرگ زمینی را ندارند. نیروی دریایی نروژ چهار کشتی گشتی دارد، اما تسلیحات آنها بسیار محدود است. دانمارک نیروی دریایی نسبتاً قدرتمندی دارد، اما کشتی‌های کلاس یخی کمی دارد و همچنین فاقد زیرساخت‌های نظامی در قطب شمال است. فنلاند و سوئد قدرت نظامی جدی در دریا ندارند.

بنابراین، ایالات متحده {در حال حاضر و یا در کوتاه مدت} نمی‌تواند در آب‌های شمالی کاملاً به متحدان خود تکیه کند. مشکلاتی نیز در خشکی وجود دارد. ارتش آمریکا به شدت فاقد وسایل نقلیه برای حمل کالا و پرسنل نظامی در شرایط بسیار سخت قطبی است. تنها تراکتورهای همه‌جارو مناسب – خودروهای شنی‌دار دو بخشی سوئدی Bandvagn 206 هستند که با نام Small Unit Support Vehicle (SUSV، خودروی پشتیبانی واحد کوچک) به خدمت گرفته شده‌اند. با این حال، اولین ماشین‌ها 40 سال پیش از خط تولید خارج شدند و مدت‌هاست که دیگر پاسخگوی نیازهای مدرن نیستند.

پاسخ روسیه

روسیه موقعیت بسیار مطلوب‌تری دارد. دو یخ‌شکن اتمی با واحد انرژی هسته‌ای دو راکتوره با قدرت 75 هزار اسب بخار («یامال»، «50 سال پیروزی»)، دو یخ‌شکن با واحد تک راکتوره 50 هزار اسب بخار («تایمیر»، «وایگاچ»)، کشتی حمل کانتینر اتمی «سومورپوت» با واحد راکتور 40 هزار اسب بخار و پنج کشتی خدمات فناوری. یخ‌شکن «اتحاد جماهیر شوروی» در ذخیره عملیاتی است. علاوه بر این، کشتی‌های دیزل-الکتریکی نیز وجود دارند.

بزرگترین شبکه پایگاه‌های نظامی و فرودگاه‌ها در عرض‌های شمالی ایجاد شده است. و نیروهای مستقر در منطقه آماده انجام وظایف رزمی در سخت‌ترین شرایط آب و هوایی هستند. تقریباً تمام تجهیزات زمینی بر روی خودروهای شنی‌دار دو بخشی DT-30 «Vityaz» نصب شده‌اند که از سرمای تا منفی 55 درجه نمی‌ترسند. برخی از نسخه‌ها قادر به عبور از موانع آبی هستند که تحرک آنها را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.

سامانه‌های دفاع هوایی دوربرد S-400 تحت پوشش سیستم‌های جدید دفاع هوایی «پانتسیر» و «تور» در قطب شمال مستقر شده‌اند. و سیستم‌های موشکی ساحلی از پایگاه‌های روسیه در برابر حملات دریایی محافظت می‌کنند. تمام این سلاح‌ها در اختیار اولین واحد کامل نیروهای زمینی قطبی، تیپ 80 مستقل موتوری-تفنگی مستقر در روستای آلاکورتی استان مورمانسک قرار دارد.

برای عملیات رزمی، همه چیز ضروری وجود دارد – از کامیون‌های چهار چرخ محرک، تانک‌ها، برف‌روب‌ها تا سورتمه‌های سگی و گوزنی. نسخه ویژه بالگردهای Mi-8AMTSh-VA مجهز به سیستم گرمایش اجزای اصلی واحد نیرو است.

علاوه بر این، کشتی‌های گشتی چند منظوره کلاس یخی پروژه 23550 – با نام رمز «آرکتیکا» برای نیروی دریایی و «یرماک» برای نیروهای مرزبانی – در حال ورود به ترکیب رزمی هستند. کشتی پیشرو «ایوان پاپانین» در رژه اصلی ناوگان در رودخانه نوا شرکت کرد. بعدی – «نیکولای زوبوف» – در سال 2026 تحویل مشتری داده خواهد شد. روسیه آماده نبرد احتمالی {دفاعی} برای مهم‌ترین منطقه آینده است.

پایان

با درود و مهر

گزینش و تنظیم: حسین تلاش

منبع