Ρώσος Πατριάρχης Κύριλλος:" Η Ουκρανική Ελληνο-καθολική Εκκλησία συνεχίζει τις προσβλητικές επιθέσεις κατά της Ρωσικής Εκκλησίας"

"Καταβάλλονται προσπάθειες προκειμένου να παρασυρθεί η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία σε μια βαθιά διαμάχη που χωρίζει την κοινωνία και μάλιστα να γίνει η Εκκλησία όμηρος αυτής της διαμάχης", δήλωσε ο Ρώσος Πατριάρχης Κύριλλος, μιλώντας σήμερα  το μεσημέρι ενώπιον των Προκαθημένων εννέα Ορθοδόξων Εκκλησιών με την ευκαιρία των 70ων του γενεθλίων.

"Γίνονται βίαιες καταλήψεις εκκλησιών, αγνοούνται δικαστικές αποφάσεις για την κυριότητά τους, διεξάγεται συκοφαντική δυσφημιστική εκστρατεία κατά της Εκκλησίας. Στο ουκρανικό Κοινοβούλιο προτείνονται νομοσχέδια που αποβλέπουν στη δυσφήμιση και τη δυσχέρανση της μεγαλύτερης ομολογίας της χώρας. Οι πολιτικοί που δεν έχουν καμία ιδέα για την εσωτερική εκκλησιαστική ζωή προσπαθούν να ανακατεύονται στη ζωή αυτή και την κατευθύνουν.
Κατά κανόνα, τα διακριτικά αυτά νομοσχέδια κατά της κανονικής Εκκλησίας στην Ουκρανία προτείνονται από τους βουλευτές που είναι είτε ενωτικοί είτε αθεϊστές. Και οι μεν και οι δε συμβάλλουν στο σχίσμα.

Ανάμεσα  στους υπογράψαντες το μήνυμα του Ουκρανικού Κοινοβουλίου προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη με παράκληση να παραχωρήσει την αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Εκκλησίας οι περισσότεροι είναι είτε ενωτικοί είτε σχισματικοί.
Εκ μέρους της Ουκρανικής Ελληνο-καθολικής Εκκλησίας συνεχίζονται οι προσβλητικές επιθέσεις κατά της Ρωσικής Εκκλησίας στο σύνολό της όσο και κατά της κανονικής Ορθοδοξίας στην Ουκρανία. Αυτό εκδηλώθηκε σαφέστατα και τον περασμένο Ιούλιο όταν οι ενωτικοί άσκησαν δημοσίως δριμύτατη κριτική κατά της πρωτοβουλίας  της Πανουκρανικής Λιτανείας και από κοινού με τους Ουκρανούς εθνικιστές αντιστάθηκαν στη διεξαγωγή της. Ταυτόχρονα ενισχύθηκε η προσηλυτιστική δραστηριότητα των ενωτικών στις ανέκαθεν ορθόδοξες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν ότι το πρόβλημα της Ουνίας που ανάγεται στις ψευδοσυνόδους της Φερράρο-Φλωρεντίας και της Βρέστης, παραμένει ανοιχτή πληγή στο σώμα του χριστιανισμού.
Τα τελευταία χρόνια αυτό αναγνωρίζεται και από το Βατικανό, όπως το επιβεβαίωσε ο Πάπας της Ρώμης Φραγκίσκος στη διάρκεια της συνάντησής μας στην Αβάνα τον Φεβρουάριο. Στην τελική κοινή διακήρυξη διατυπώθηκε και άλλη μια φορά η σκέψη, που είχε εκφραστεί το 1993 στο κείμενο του Μπαλαμάντ από τη Μικτή Επιτροπή για τη διεξαγωγή θεολογικού διαλόγου μεταξύ της Ρωμαιο-καθολικής Εκκλησίας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η σκέψη αυτή λέει ότι «η μέθοδος “ουνιατισμού” των προηγούμενων αιώνων, που προϋποθέτει την επίτευξη ενότητας μια κοινότητας με μια άλλη μέσω της απόσπασής της από την Εκκλησία της δεν αποτελεί την κατάλληλη οδό προς την ανάκτηση της ενότητας».
Η σύμπτωση των συμφερόντων των Ουκρανών ενωτικών και των σχισματικών στην αντιπαράθεσή τους με την κανονική Ορθοδοξία στην Ουκρανία κατέστη δυνατή μόνο με  προϋπόθεση της εθνικιστικής ιδεολογίας και πολιτικοποίησης. Αυτή η πολιτική συσπείρωση στο μέλλον μπορεί να έχει και άλλες  επιπτώσεις, επικίνδυνες για την Ορθοδοξία. Δεν είναι παράξενο που οι Ελληνο-καθολικοί τόσο δραστήρια οικοδομούν εκκλησίες εκεί που ποτέ ιστορικά δεν είχαν  ποίμνιο και αναπτύσσουν ιεραποστολική δράση.
Παρά τις δύσκολες καταστάσεις το ποίμνιο της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας πληθαίνει, ανοίγουν νέες εκκλησίες και μονές. Η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, διατηρώντας την κανονική της ενότητα, διατηρεί και το ισχυρότερο ειρηνευτικό της δυναμικό, που δεν στηρίζεται σε συνθήματα και πρόσκαιρη πολιτική συγκυρία, αλλά στη δύναμη του πνεύματος, της ταπεινοφροσύνης και της αγάπης εν Χριστώ.
Οι ορθόδοξοι πιστοί της Ουκρανίας πάσχουν λόγω της προσήλωσής τους στις θεσμικές κανονικές αρχές του εκκλησιαστικού γίγνεσθαι. Δοκιμάζονται επειδή δε θέλουν να απορρίψουν την πνευματική ελευθερία  και την εσωτερική ανεξαρτησία  της εκκλησιαστικής ζωής χάρη σε πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη. Επειδή δε θέλουν να αλλάξουν την πνευματική ενότητα της εν Χριστώ Εκκλησίας, στην οποία δεν υπάρχει ούτε Έλληνας ούτε Ιουδαίος, ούτε δούλος ούτε ελεύθερος για μια ψεύτικη ενότητα της  εθνικιστικής ιδεολογίας, η οποία είναι  πολύ πιο επιθετική  και ολέθρια παρά τον εθνοφυλετισμό που έχει καταδικαστεί από τις εκκλησιαστικές Συνόδους. 
Δραττόμενος της ευκαιρίας θα ήθελα εδώ, παρουσία των Προκαθημένων και εκπροσώπων όλων των Κατά Τόπους Εκκλησιών, να ευχαριστήσω τον Δέσποτα  Ονούφριο για τη διατήρηση της πίστης και της κανονικής ενότητας της Αγίας Ορθοδοξίας, για την θυσιαστική του ανδρεία και για το σπάνιο χάρισμα της προσευχητικής οικοδόμησης, το οποίο του εχάρισε ο Κύριος για να ακολουθήσει την πορεία της εκκλησιαστικής διακονίας.
Η Εκκλησία μας ποτέ δε θα αφήσει στην ατυχία τους συναδέλφους μας στην Ουκρανία και δε θα τους απαρνηθεί. Ποτέ δε θα αποδεχθούμε την αλλαγή των ιερών κανονικών ορίων της Εκκλησίας μας, καθώς το Κίεβο είναι  η πνευματική κοιτίδα της Αγίας Ρωσίας.