ΛΙΒΥΗ:ΔΕΝ ΕΞΕΛΕΙΨΕ Η ΙΣΛΑΜΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ

Καθώς κατέρρευσαν οι τελευταίες άμυνες του Ισλαμικού Κράτους στο προπύργιό του στη Λιβύη, τη Σύρτη, δεκάδες γυναίκες και παιδιά που είχαν χρησιμοποιηθεί σαν ανθρώπινες ασπίδες έκαναν σταστισμένοι την εμφάνισή τους από τα ερείπια της πόλης.

Μαχητές από τις ένοπλες οργανώσεις που νίκησαν τους τζιχαντιστές γιόρτασαν το τέλος μιας δύσκολης εξάμηνης μάχης υψώνοντας σημαίες της Λιβύης στην πόλη που βρέχεται από τη Μεσόγειο, η οποία παλαιότερα ήταν γνωστή ως η γενέτειρα του πρώην δικτάτορα της χώρας Μουάμαρ Καντάφι και πιο πρόσφατα ως το κυριότερο προπύργιο του ΙΚ εκτός της Συρίας και του Ιράκ.

Η εκστρατεία για την εκδίωξη των τζιχαντιστών δεν επέφερε όμως την ενότητα μεταξύ των διάφορων οργανώσεων, όπως ήλπιζαν πολλοί.

Οι εορτασμοί είναι συγκρατημένοι μπροστά στον κίνδυνο αντεπιθέσεων από το ΙΚ και την πιθανότητα να επαναληφθούν οι μάχες μεταξύ των αντίπαλων παραστρατιωτικών οργανώσεων.

Λίγες ώρες μετά την εκκαθάριση από τους τζιχαντιστές της τελευταίας συνοικίας της Σύρτης, μαχητές από μια νεοσυσταθείσα οργάνωση εμφανίστηκαν από την έρημο στα νότια της πόλης και προωθήθηκαν προς την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή σε μια προσπάθεια να ανακαταλάβουν τα λιμάνια που είχαν αλλάξει χέρια λίγους μήνες νωρίτερα.

Στην Τρίπολη σημειώνονται οι χειρότερες συγκρούσεις εδώ και ένα χρόνο, καθώς οι παραστρατιωτικές οργανώσεις που δρουν στην πόλη έβγαλαν άρματα μάχης στους δρόμους.

Και στη Βεγγάζη, τη μεγαλύτερη πόλη στα ανατολικά, ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης εξακολουθεί, έπειτα από δύο χρόνια μαχών, να καταγράφει μεγάλες απώλειες καθώς προσπαθεί να θέσει υπό τον έλεγχό του κάποιες περιοχές της πόλης τις οποίες έχουν καταλάβει ισλαμιστές αντάρτες.

Η λιβυκή κυβέρνηση, που υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ και έχει την έδρα της στην πρωτεύουσα, φαίνεται ολοένα και πιο αδύναμη να σταματήσει τις εχθροπραξίες, αν και οι δυτικές δυνάμεις επιμένουν ότι εκπροσωπεί τον μόνο δρόμο προς την ειρήνευση.

Ο απεσταλμένος του ΟΗΕ Μάρτιν Κόμπλερ δήλωσε αυτή την εβδομάδα στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι αν και έχει περιέλθει σε τέλμα το ειρηνευτικό σχέδιο που υπεγράφη ένα χρόνο νωρίτερα, εξακολουθούν να παραδίδονται όπλα στη Λιβύη, η οικονομία της καταρρέει και η χώρα παραμένει «μια αγορά ανθρώπων» για τους πρόσφυγες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη.

Οι νίκες εναντίον των ανταρτών στη Σύρτη και τη Βεγγάζη «δεν είναι μη αναστρέψιμες», τόνισε.

Ταξιαρχίες από τη Μιζουράτα, ένα μεγάλο λιμάνι ανατολικά της Τρίπολης, ηγούνταν της εκστρατείας στη Σύρτη. Ξεκίνησαν την επιχείρηση αυτή τον Μάιο όταν οι ισλαμιστές αντάρτες άρχισαν να προελαύνουν προς την πόλη τους.

Η κυβέρνηση της Λιβύης προσπαθούσε να αναλάβει τον έλεγχο της επιχείρησης, όμως είχε μόνο τυπική εξουσία πάνω στους μαχητές, κάποιοι από τους οποίους είχαν διαφορετικούς σκοπούς πέραν της ανακατάληψης της Σύρτης.

Αρχικά οι ταξιαρχίες αυτές ήλπιζαν ότι η μάχη θα τελείωνε μέσα σε λίγες εβδομάδες, όμως η πρόοδός τους ανεστάλη από τους ελεύθερους σκοπευτές του ΙΚ, τους βομβιστές αυτοκτονίας και τις νάρκες.

Μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού είχαν υποστεί σημαντικές απώλειες και γι’ αυτό η λιβυκή κυβέρνηση ζήτησε τη συνδρομή των ΗΠΑ.

Από την 1η Αυγούστου ως τις αρχές Δεκεμβρίου η αμερικανική αεροπορία εξαπέλυσε σχεδόν 500 πλήγματα εναντίον της Σύρτης.

Αξιωματούχοι των δυνάμεων ασφαλείας επεσήμαναν ότι μεγάλος αριθμός τζιχαντιστών έφυγε από τη Σύρτη προτού ξεκινήσουν οι μάχες ή στα αρχικά τους στάδια και τώρα το ΙΚ έχει πυρήνες σε ολόκληρη τη δυτική ακτή της Λιβύης, αλλά και πιο βαθιά στο εσωτερικό της χώρας.

Η οργάνωση μάλιστα εξαπέλυσε επιθέσεις πίσω από τη γραμμή του μετώπου.

Αυτή είναι η απειλή την οποία πρέπει να αντιμετωπίσει τώρα ο λιβυκός στρατός.

Όμως οι αξιωματικοί των δυνάμεων ασφαλείας ανησυχούν και για τον Χαλίφα Χάφταρ, έναν διοικητή του εθνικού στρατού της χώρας στα ανατολικά, ο οποίος πολέμησε στο πλευρό οργανώσεων που αντιτίθενται στις ταξιαρχίες της Μιζουράτα και έχει σημειώσει τελευταία σημαντικές νίκες.

Τον Σεπτέμβριο, όταν οι ταξιαρχίες της Μιζουράτα εμπλέκονταν στη Σύρτη, οι δυνάμεις του Χάφταρ κατέλαβαν τα λιμάνια της Λιβύης από τα οποία γίνονται εξαγωγές πετρελαίου, με πολλούς να εκτιμούν ότι κινείται για την κατάληψη της εξουσίας.