Η Α.ΜΕΡΚΕΛ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ!

Επιστροφή προσφύγων στην Ελλάδα σχεδιάζει η Α.Μέρκελ από τον Μάρτιο εν όψει των γερμανικών εκλογών προκειμένου να ανακόψει την διαρροή ψηφοφόρων της στο AfD και με αυτό τον τρόπο να δημιουργήσει επιπλέον κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα στην Ελλάδα.

Βλέποντας τον κίνδυνο το SPD μαζί με το Die Linke να σχηματίσουν κυβέρνηση μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και να ακυρώσουν την πολιτική τους, Σόιμπλε και Μέρκελ επιδιώκουν να αυξύσουν τα ποσοστά του CDU με την προοπτική να κατακτήσουν την αυτοδυναμία, σκληραίνοντας την στάση τους στο προσφυγικό

Ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας ντε Μεζιέρ με επιστολή ζητά από τις αρμόδιες γερμανικές Αρχές να ξεκινήσουν τις διαδικασίες για την αποστολή προσφύγων στην Ελλάδα στο πλαίσιο της εφαρμογής της συνθήκης του  Δουβλίνου η εφαρμογή της οποίας είχε παγώσει.

Σύμφωνα με αυτή το μεγάλο βάρος πέφτει στη πρώτη χώρα εισόδου.

Λόγω γεωγραφίας οι χώρες αυτές είναι η Ελλάδα και η Ιταλία οι οποίες φέρουν το μεγάλο βάρος του Προσφυγικού. εκτιμάται ότι τουλάχιστον 180.000 άνθρωποι έφτασαν στα νησιά του Αιγαίου πέρυσι παρά τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας.

Το θέμα έχει ήδη προκαλέσει πολλές αντιδράσεις με ανθρωπιστικές οργανώσεις, αλλά και με το Συμβούλιο της Ευρώπης να επισημαίνουν ότι δεν μπορεί να γίνει η επιστροφή προσφύγων στην Ελλάδα προσθέτοντας ότι η απόφαση είναι πρόωρη και θα επιτείνει το δράμα που ζουν ήδη οι πρόσφυγες που έχουν παγιδευτεί στην Ελλάδα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι η επιστροφή μπορεί να δικαιολογηθεί από την δέσμευση των κρατών μελών της Ε.Ε. για μεταφορά 3.000 ατόμων το μήνα από την Ελλάδα σε άλλες χώρες από τον Απρίλιο.

Η ουσία όμως παραμένει. Η Γερμανία με περίσσειο θράσος την ίδια στιγμή που ζητάει αιώνια πλεονάσματα της τάξης του 3,5% έχει και την απαίτηση να γεμίσει η χώρα μας με νέες εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων, άνθρωποι που έχασαν τα σπίτια τους και την χώρα τους εξαιτίας της ασκηθείσας γερμανικής πολιτικής σε σύμπλευση με το σύστημα Ομπάμα-Κλίντον, μια πολιτική που δημιούργησε το συριακό «λουτρό αίματος».