Γεωπολιτικές συνέπειες κι ανακατατάξεις ενός Brexit ή Βremain, σύμφωνα με έρευνα της Pictet

Στις 23 Ιουνίου θα κληθούν οι Βρετανοί  να ψηφίσουν brexit ή bremain. Έρευνα της Pictet, ενός ευρωπαϊκός επενδυτικού οίκου, προσπαθεί να δείξει κι ίσως και να πείσει. ότι τα αποτελέσματα δεν θα είναι και τόσο κακά για την ευρωπαϊκή οικονομική ανάπτυξη.

Εξετάζοντας, ωστόσο, κάποιος τα ευρήματα της έρευνας με προσοχή θα δει ότι δεν είναι έτσι καθώς θα αυξηθεί το κόστος δανεισμού για τις επιχειρήσεις και τα ερωπαϊκά κράτη που ήδη εδώ και χρόνια τελούν υπό οικοομικό «τέλμα» λόγω της γερμανικής λιτότητας.

Πέραν τούτου οι συνεπειες θα είναι κυρίως γεωπολιτικές και στρατηγικού χαρακτήρα, καθώς ένα κράτος θα επιλέξει να περπατήσει στον πλανήτη μόνο του χωρίς να ανήκει πλέον σε έναν συνασπισμό κρατών κρατώντας την οικονομική του ανεξαρτησία. Εάν πετύχει τότε θεωρείται σίγουρο ότι πολλά άλλα κράτη θα επιλέξουν τον ίδιο ακριβώς δρόμο.

Άλλωστε το βασικό πρόβλημα είναι καθαρά ελέγχου. Κάποια διεθνιστικά κέντρα θέλουν να δημιουργήσουν ένα παγκόσμιο υπερκράτος το οποίο θα έχει σαν πυρήνα του την ΕΕ και μετά την εφαρμογή της TTIP θα περιλαμβάνει και τις ΗΠΑ και ολόκληρο τον βορειομερικανικό χώρο, μέχρι να φτάσει αυτό να περιέχει όλον τον πλανήτη!

Για να γίνει αυτό θα πρέπει όλοι οι λαοί να πειστούν ότι θα πρέπει να παραδώσουν τις εθνικότητές τους, τις θρησκείες τους, τα ήθη τους, τις παραδόσεις τους προκειμένου να δημιουργηθεί αυτό το πγκόσμμιο υπερσύστημα για το «καλό όλων».

Εν ολίγοις θα πρέπει να πειστούν ότι «resistance is futile» (η αντίσταση είναι μάταιη) προκειμένου να αποδεχθούν την διαδικασία αποεθνικοποίησης και οικειοθελώς να δεχτούν την ένταξή τους σε ένα παγκόσμιο εντελώς ολοκληρωτικό σύστημα διακυβέρνησης.

Εάν το Brexit πετύχει τότε ένα πρόβλημα για την λεγόμενη Νέα Τάξη Πραγμάτων θα έχει δημιουργηθεί.

Η έρευνα αναφέρει ότι θα υπαρξουν:

μείωση του ρυθμού ανάπτυξης για την Ευρωζώνη το 2016 κατά 0,2% και κατά 0,2% το 2017

μηδαμινές επιπτώσεις στην κατανάλωση των νοικοκυριών θα είναι αμελητέες

οι επενδύσεις θα επηρεαστούν περισσότερο καθώς εκτιμάται ότι θα μειωθούν κατά 0,6% το 2016 και 0,8% το 2017

οι ευρωπαϊκές αγορές θα ενσωματώσουν το 65% των απωλειών του βρετανικού χρηματιστηρίου.

Παράλληλα, θα αυξηθούν τα spreads για τα ομόλογα της ευρωπαϊκής περιφέρειας, όπως επίσης και το κόστος δανεισμού για τις επιχειρήσεις.

Όσον αφορά στο πακέτο νομισματικής χαλάρωσης θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω από την ΕΚΤ σε περίπτωση Brexit.

Το ενδιαφέρον λοιπόν σε όλα αυτά έχει δύο σκέλη: Όχι μόνο τι θα επιλέξουν οι Βρετανοί, αλλά τι θα επακολουθήσει εάν διαλέξουν τελικώς το Brexit.

Πάντως η βολική για τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και τις ελίτ, δολοφονία της Τζο Κοξ ενδέχεται να παίξει σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα της 23ης Ιουνίου ήδη φέρεται να έχει ανακόψει το ρεύμα του Brexit. Τα στοιχήματα δείχνουν ρεύμα υπέρ της παραμονής πλέον, αλλά κανείς ποτέ δεν μπορεί να έινι σίγουρος με εταιρείες στοιχημάτων καθώς πάντοτε προτιμούν να χάνουν οι πελάτες τους στα πονταρίσματά τους και ο νοών νοείτω.

Η δήλωση στην οποία προέβη η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Σία Αναγνωστοπούλου, μετά τη δολοφονία της Βρετανίδας βουλευτού Τζο Κοξ είναι ενδεικτική καθώς η ίδια θεωρεί ότι η ΕΕ δημιούργησε το μίσος που κότωσε την Τζο Κόξ.

Δείτε τι δήλωσε η αναπληρώτρια υπουργός:

«Μία μέρα μετά, η Βρετανία και ο κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενος πολίτης στέκουν παγωμένοι απέναντι στην δολοφονία της βουλευτού των εργατικών Jo Cox από άγγλο ακροδεξιό. Η θλίψη, η καταδίκη και ο αποτροπιασμός μοιάζουν αυτονόητα μπροστά σε μια τέτοια πράξη τυφλού μίσους.

Ταυτόχρονα όμως καλούμαστε να αναλογιστούμε τους λόγους της δολοφονίας και το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή συνέβη.

Διότι η Jo Cox δεν υπήρξε μόνο μια προοδευτική βουλευτής αλλά και μια ενεργή υποστηρίκτρια των προσφύγων με έμπρακτες πρωτοβουλίες. Υπήρξε από τους πλέον δραστηριοποιημένους βουλευτές σε πρωτοβουλίες υπέρ των θυμάτων του πολέμου στη Συρία και ήταν πρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής Φίλων της Συρίας του βρετανικού κοινοβουλίου, δίνοντας μάλιστα πολιτική μάχη για να αποδεχτεί η Βρετανία στο έδαφός της 3.000 παιδιά πρόσφυγες από τη Συρία.

Η Jo Cox υπήρξε κομμάτι μιας πολιτικής που οραματιζόταν μια διαφορετική προσέγγιση στο προσφυγικό ζήτημα και μια διαφορετική Ευρώπη. Ο δολοφόνος της αντιπροσωπεύει τον εφιάλτη που η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιούργησε μέσα από τις πολιτικές της.

Έναν εφιάλτη μισαλλοδοξίας, φανατισμού και ρατσισμού. Μια κοινή μοίρα που αφορά το σύνολο της Ευρώπης με την ακροδεξιά να μεγεθύνεται στα κοινοβούλια, τους δρόμους, τις κερκίδες των γηπέδων. Τόσο στην πολιτική όσο και στην καθημερινότητα.

Η Ευρώπη, που επιβάλει κανόνες λιτότητας με τιμωριτικό πνεύμα, που κλείνει τα σύνορα και που αδιαφορεί για τον πόνο και τη δυστυχία, η ίδια αυτοϋπονομεύεται ενισχύοντας αυτούς που την αμφισβητούν.

Η Ευρώπη πρέπει να προσεγγίσει με διαφορετικό τρόπο τους ανθρώπους που ζητούν τη βοήθειά της, αλλά και να δει με διαφορετικό τρόπο τον ίδιο της τον εαυτό. Αλλιώς, περιστατικά σαν συγκεκριμένο δεν θα αποτελούν εξαίρεση.

Οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε τις ευθύνες μας και ταυτόχρονα να ακολουθήσουμε το μήνυμα του συζύγου της Jo Cox, Brendan, και να "πολεμήσουμε το μίσος που τη σκότωσε". Το οφείλουμε στην μνήμη του κάθε αγωνιζόμενου πολίτη και το οφείλουμε στους εαυτούς μας».

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου