ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ ΩΣ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ

Πολύ περίεργες ερμηνείες για τον Τραμπ και τον Βανς κυκλοφορούν στα δίκτυά μας.

Από τη μία πλευρά, η κριτική και η δυσπιστία απέναντί τους δείχνει ότι βασιζόμαστε περισσότερο στις δικές μας δυνάμεις. Αυτό είναι καλό· χρειαζόμαστε μια αυτάρκη Ρωσία, ανεξάρτητη από οποιονδήποτε, με ισχυρό στρατό, κυρίαρχη οικονομία και πραγματικά ρωσική πνευματική ελίτ. Χρειαζόμαστε αυτό το είδος της Ρωσίας, όχι αυτό που έχουμε τώρα. Εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση.

Από την άλλη πλευρά, πρέπει να καταλάβουμε τι συμβαίνει στις ΗΠΑ, στη Δύση και στον κόσμο. Διεξάγεται μια θανατηφόρα μάχη μεταξύ προοδευτικών και συντηρητικών, παγκοσμιοποιητών και παραδοσιοκρατών (ακόμη και εθνικιστών, καθώς πολλές δυτικές παραδόσεις δεν πάνε βαθύτερα από τη νεωτερικότητα, και ο εθνικισμός είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο). Πρόκειται για έναν πραγματικό εμφύλιο πόλεμο.

Καμία από τις δύο πλευρές δεν είναι φιλορωσική. Αλλά ήδη βρισκόμαστε σε άμεση σύγκρουση με τη μία πλευρά και είμαστε στα πρόθυρα πυρηνικής σύγκρουσης. Η λέξη-κλειδί είναι το "ήδη". Όχι "θα μπορούσαμε να είμαστε", αλλά επί του παρόντος είμαστε και επί του παρόντος ισορροπούμε. Ο κύριος εχθρός μας είναι οι αριστεροί φιλελεύθεροι, οι πεπεισμένοι παγκοσμιοποιητές και οι νεοσυντηρητικοί (πρώην μαρξιστές και τροτσκιστές). Είμαστε σε πόλεμο μαζί τους. Αυτό περιλαμβάνει τους Μπάιντεν, Μπλίνκεν, Μακρόν, Νούλαντ, Σάλιβαν - το φιλελεύθερο μέτωπο.

Απέναντί τους, ένα κύμα συντηρητικών αντιπάλων ανεβαίνει στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Όχι λόγω της Ουκρανίας ή της Ρωσίας, αλλά λόγω των εσωτερικών τους θεμάτων και διαφωνιών. Αυτό το κύμα δυναμώνει και κερδίζει περισσότερες νίκες.

Οι αποτυχίες του Μπάιντεν στο ντιμπέιτ, η αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ, η υποψηφιότητα του Βανς, η επιτυχία των δεξιών λαϊκιστών στις ευρωεκλογές, η παράταξη του Όρμπαν... Όλα αυτά αποδυναμώνουν τον κύριο εχθρό μας, με τον οποίο βρισκόμαστε σε πόλεμο και στα πρόθυρα της αποκάλυψης.

Στη συνέχεια, ακούμε: "Ο Τραμπ δεν είναι αξιόπιστος, ο Βανς δεν είναι αυτός που φαίνεται, ο Όρμπαν δεν είναι φίλος μας" κ.λπ. Ναι, δεν μπορούμε να τους εμπιστευτούμε· ναι, δεν είναι αυτοί που φαίνονται· ναι, δεν είναι φίλοι μας. Αλλά είναι οι εχθροί των εχθρών μας. Αυτό δεν είναι αρκετό; Επί Τραμπ, δεν βρισκόμασταν σε πόλεμο με τη Δύση. Ο Όρμπαν - και ακόμη περισσότερο ο Βανς - είναι σταθερά αντίθετοι με την υποστήριξη του ναζιστικού τρομοκρατικού καθεστώτος στην Ουκρανία.

Αυτό είναι το ενδιαφέρον σημείο: η αρνητική εικόνα των δυτικών συντηρητικών είναι μια στρατηγική των αριστερών-φιλελεύθερων δυνάμεων στη Δύση, με τις οποίες βρισκόμαστε σε πόλεμο. Όσο τους φοβόμαστε, τους χαρακτηρίζουμε με τρομακτικές ταμπέλες και αναζητούμε ελαττώματα, ο κύριος εχθρός μας θα ανακάμπτει. Η άνοδος δεξιών λαϊκιστών όπως η Λεπέν αναχαιτίστηκε από φιλελεύθερους όπως ο Μακρόν μέσω της συμμαχίας με την αριστερά και της δαιμονοποίησης των συντηρητικών.

Αυτοί που προμηθεύουν πυραύλους στο Κίεβο για πλήγματα βαθιά μέσα στη Ρωσία συνεχίζουν να μας φοβίζουν με τη "δεξιά απειλή" στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Λες και στη Ρωσία κυβερνούν ορθόδοξοι κομμουνιστές ή σοσιαλδημοκράτες... Αλλά και στη χώρα μας κυβερνούν συντηρητικοί και η κατεύθυνση προς τις παραδοσιακές αξίες έχει διακηρυχθεί. Οποιοσδήποτε συντηρητικός στη Δύση ή στην Ανατολή είναι εγγενώς πιο κοντά μας από τους υποστηρικτές των ΛΟΑΤ, των πολιτικών φύλου και του τρανσουμανισμού. Ναι, οι δυτικοί συντηρητικοί υποστηρίζουν τον δυτικό πολιτισμό. Τι περιμέναμε; Ότι θα υποστήριζαν τη ρωσική κουλτούρα; Την υποστηρίζουμε πραγματικά εμείς οι ίδιοι; Μια ρητορική ερώτηση... Αλλά οι φιλελεύθεροι ζητούν ανοιχτά την ακύρωση κάθε πολιτισμού. Αυτή είναι η κουλτούρα της ακύρωσης.

Εν ολίγοις, έχοντας εμπιστοσύνη στη δύναμη και την κυριαρχία μας, οι Ρώσοι παραδοσιακράτες και συντηρητικοί πρέπει να παρακολουθούν με ψυχραιμία τα κομβικά γεγονότα στη Δύση. Ο εχθρικός και παρανοϊκός πολιτισμός είναι καταιγιστικός. Αυτή είναι μια ευκαιρία. Αυτή είναι σίγουρα η ευκαιρία να σπρώξεις αυτόν που πέφτει.

Μετάφραση: Οικονόμου Δημήτριος